Nazwisko mężczyzny (pan) - DZEMIANKOU |
---|
Mianownik (kto?) : Dzemiankou |
To jest Jan Dzemiankou. |
Dopełniacz (kogo?) : Dzemiankou |
Na spotkaniu zabrakło Jana Dzemiankou. |
Celownik (komu?) : Dzemiankou |
Janowi Dzemiankou dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Dzemiankou |
Nikt tam nie widział Jana Dzemiankou. |
Narzędnik (z kim?) : Dzemiankou |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dzemiankou. |
Miejscownik (o kim?) : Dzemiankou |
Nie rozmawiamy o Janie Dzemiankou. |
Wołacz (o!): Dzemiankou |
Mój drogi Janie Dzemiankou. |
Nazwisko kobiety (pani) - DZEMIANKOUNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dzemiankou |
Autorką artykułu jest Ewa Dzemiankou. |
Dopełniacz (kogo?) : Dzemiankou |
Udałem się po poradę do Ewy Dzemiankou. |
Celownik (komu?) : Dzemiankou |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Dzemiankou. |
Biernik (kogo?) : Dzemiankou |
Wszyscy lubią Ewę Dzemiankou. |
Narzędnik (z kim?) : Dzemiankou |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dzemiankou. |
Miejscownik (o kim?) : Dzemiankou |
Koleżanki plotkowały o Ewie Dzemiankou. |
Wołacz (o!): Dzemiankou |
Mylisz się Ewo Dzemiankou! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DZEMIANKOURównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Dzemiankou, depr. Dzemiankou |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Dzemiankou. |
Dopełniacz (kogo?) : Dzemiankou |
Sprawa Ewy i Jana Dzemiankou nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Dzemiankou |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dzemiankou. |
Biernik (kogo?) : Dzemiankou |
Ewę i Jana Dzemiankou uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Dzemiankou |
Z Ewą i Janem Dzemiankou mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Dzemiankou |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dzemiankou. |
Wołacz (o!): Dzemiankou, depr. Dzemiankou |
Ewo i Janie Dzemiankou, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DZEMIANKOUNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dzemiankou |
To są siostry Ewa i Magda Dzemiankou. |
Dopełniacz (kogo?) : Dzemiankou |
Przed domem Ewy i Magdy Dzemiankou doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Dzemiankou |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dzemiankou. |
Biernik (kogo?) : Dzemiankou |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dzemiankou. |
Narzędnik (z kim?) : Dzemiankou |
Wywiad z Ewą i Magdą Dzemiankou był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Dzemiankou |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dzemiankou. |
Wołacz (o!): Dzemiankou |
Dzień dobry Ewo i Magdo Dzemiankou! |
Zobacz podział na sylaby słowa DZEMIANKOU
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa DZEMIANKOU
Zobacz synonimy słowa DZEMIANKOU
Zobacz anagramy i słowa z liter - DZEMIANKOU
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024