Odmiana nazwiska - DZENISENKA
Odmiana przez przypadki nazwiska DZENISENKA:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - DZENISENKANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dzenisenka |
| To jest Jan Dzenisenka. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dzenisenki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Dzenisenki. |
| Celownik (komu?) : Dzenisence |
| Janowi Dzenisence dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Dzenisenkę |
| Nikt tam nie widział Jana Dzenisenkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Dzenisenką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dzenisenką. |
| Miejscownik (o kim?) : Dzenisence |
| Nie rozmawiamy o Janie Dzenisence. |
| Wołacz (o!): Dzenisenko |
| Mój drogi Janie Dzenisenko. |
Nazwisko kobiety (pani) - DZENISENKA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dzenisenka |
| Autorką artykułu jest Ewa Dzenisenka. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dzenisenki |
| Udałem się po poradę do Ewy Dzenisenki. |
| Celownik (komu?) : Dzenisence |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Dzenisence. |
| Biernik (kogo?) : Dzenisenkę |
| Wszyscy lubią Ewę Dzenisenkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Dzenisenką |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dzenisenką. |
| Miejscownik (o kim?) : Dzenisence |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Dzenisence. |
| Wołacz (o!): Dzenisenko |
| Mylisz się Ewo Dzenisenko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DZENISENKARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dzenisenkowie, depr. Dzenisenki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Dzenisenkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dzenisenków |
| Sprawa Ewy i Jana Dzenisenków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Dzenisenkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dzenisenkom. |
| Biernik (kogo?) : Dzenisenków |
| Ewę i Jana Dzenisenków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Dzenisenkami |
| Z Ewą i Janem Dzenisenkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Dzenisenkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dzenisenkach. |
| Wołacz (o!): Dzenisenkowie, depr. Dzenisenki |
| Ewo i Janie Dzenisenkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DZENISENKA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dzenisenki |
| To są siostry Ewa i Magda Dzenisenki. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dzenisenek |
| Przed domem Ewy i Magdy Dzenisenek doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Dzenisenkom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dzenisenkom. |
| Biernik (kogo?) : Dzenisenki |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dzenisenki. |
| Narzędnik (z kim?) : Dzenisenkami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Dzenisenkami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Dzenisenkach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dzenisenkach. |
| Wołacz (o!): Dzenisenki |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Dzenisenki! |
Wszystkie odmiany nazwiska DZENISENKA:
Dzenisenka, Dzenisenki, Dzenisence, Dzenisenkę, Dzenisenką, Dzenisenko, Dzenisenkowie, Dzenisenków, Dzenisenkom, Dzenisenkami, Dzenisenkach, Dzenisenek,Zobacz nazwiska podobne do DZENISENKA:
DZENISENIA,
Zobacz podział na sylaby słowa DZENISENKA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DZENISENKA
Zobacz synonimy słowa DZENISENKA
Zobacz anagramy i słowa z liter - DZENISENKA
Wybrane słowo