Odmiana nazwiska - DZHURKO
Odmiana przez przypadki nazwiska DZHURKO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - DZHURKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dzhurko |
| To jest Jan Dzhurko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dzhurki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Dzhurki. |
| Celownik (komu?) : Dzhurce |
| Janowi Dzhurce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Dzhurkę |
| Nikt tam nie widział Jana Dzhurkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Dzhurką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dzhurką. |
| Miejscownik (o kim?) : Dzhurce |
| Nie rozmawiamy o Janie Dzhurce. |
| Wołacz (o!): Dzhurko |
| Mój drogi Janie Dzhurko. |
Nazwisko kobiety (pani) - DZHURKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dzhurko |
| Autorką artykułu jest Ewa Dzhurko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dzhurko |
| Udałem się po poradę do Ewy Dzhurko. |
| Celownik (komu?) : Dzhurko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Dzhurko. |
| Biernik (kogo?) : Dzhurko |
| Wszyscy lubią Ewę Dzhurko. |
| Narzędnik (z kim?) : Dzhurko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dzhurko. |
| Miejscownik (o kim?) : Dzhurko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Dzhurko. |
| Wołacz (o!): Dzhurko |
| Mylisz się Ewo Dzhurko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DZHURKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dzhurkowie, depr. Dzhurki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Dzhurkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dzhurków |
| Sprawa Ewy i Jana Dzhurków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Dzhurkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dzhurkom. |
| Biernik (kogo?) : Dzhurków |
| Ewę i Jana Dzhurków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Dzhurkami |
| Z Ewą i Janem Dzhurkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Dzhurkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dzhurkach. |
| Wołacz (o!): Dzhurkowie, depr. Dzhurki |
| Ewo i Janie Dzhurkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DZHURKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dzhurko |
| To są siostry Ewa i Magda Dzhurko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dzhurko |
| Przed domem Ewy i Magdy Dzhurko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Dzhurko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dzhurko. |
| Biernik (kogo?) : Dzhurko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dzhurko. |
| Narzędnik (z kim?) : Dzhurko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Dzhurko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Dzhurko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dzhurko. |
| Wołacz (o!): Dzhurko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Dzhurko! |
Wszystkie odmiany nazwiska DZHURKO:
Dzhurko, Dzhurki, Dzhurce, Dzhurkę, Dzhurką, Dzhurkowie, Dzhurków, Dzhurkom, Dzhurkami, Dzhurkach,Zobacz nazwiska podobne do DZHURKO:
DZHURA, DZHURAIEVA, DZHURYK, DZHURYNSKA, DZHUR, DZHURAN, DZHURANIUK, DZHURANYUK, DZHUROVSKA, DZHURYN, DZHURABAEVA, DZHURAK, DZHURAVETS, DZHURIAK, DZHUROMSKA,
Zobacz podział na sylaby słowa DZHURKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DZHURKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - DZHURKO
Wybrane słowo