Nazwisko mężczyzny (pan) - DZIAKUN |
---|
Mianownik (kto?) : Dziakun |
To jest Jan Dziakun. |
Dopełniacz (kogo?) : Dziakuna |
Na spotkaniu zabrakło Jana Dziakuna. |
Celownik (komu?) : Dziakunowi |
Janowi Dziakunowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Dziakuna |
Nikt tam nie widział Jana Dziakuna. |
Narzędnik (z kim?) : Dziakunem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dziakunem. |
Miejscownik (o kim?) : Dziakunie |
Nie rozmawiamy o Janie Dziakunie. |
Wołacz (o!): Dziakunie |
Mój drogi Janie Dziakunie. |
Nazwisko kobiety (pani) - DZIAKUNNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dziakun |
Autorką artykułu jest Ewa Dziakun. |
Dopełniacz (kogo?) : Dziakun |
Udałem się po poradę do Ewy Dziakun. |
Celownik (komu?) : Dziakun |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Dziakun. |
Biernik (kogo?) : Dziakun |
Wszyscy lubią Ewę Dziakun. |
Narzędnik (z kim?) : Dziakun |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dziakun. |
Miejscownik (o kim?) : Dziakun |
Koleżanki plotkowały o Ewie Dziakun. |
Wołacz (o!): Dziakun |
Mylisz się Ewo Dziakun! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DZIAKUNRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Dziakunowie, depr. Dziakuny |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Dziakunowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Dziakunów |
Sprawa Ewy i Jana Dziakunów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Dziakunom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dziakunom. |
Biernik (kogo?) : Dziakunów |
Ewę i Jana Dziakunów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Dziakunami |
Z Ewą i Janem Dziakunami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Dziakunach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dziakunach. |
Wołacz (o!): Dziakunowie, depr. Dziakuny |
Ewo i Janie Dziakunowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DZIAKUNNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dziakun |
To są siostry Ewa i Magda Dziakun. |
Dopełniacz (kogo?) : Dziakun |
Przed domem Ewy i Magdy Dziakun doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Dziakun |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dziakun. |
Biernik (kogo?) : Dziakun |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dziakun. |
Narzędnik (z kim?) : Dziakun |
Wywiad z Ewą i Magdą Dziakun był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Dziakun |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dziakun. |
Wołacz (o!): Dziakun |
Dzień dobry Ewo i Magdo Dziakun! |
Zobacz podział na sylaby słowa DZIAKUN
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa DZIAKUN
Zobacz anagramy i słowa z liter - DZIAKUN
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024