Odmiana nazwiska - DZIAMARSKA
Odmiana przez przypadki nazwiska DZIAMARSKA:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - DZIAMARSKANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dziamarska |
| To jest Jan Dziamarska. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dziamarski |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Dziamarski. |
| Celownik (komu?) : Dziamarsce |
| Janowi Dziamarsce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Dziamarskę |
| Nikt tam nie widział Jana Dziamarskę. |
| Narzędnik (z kim?) : Dziamarską |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dziamarską. |
| Miejscownik (o kim?) : Dziamarsce |
| Nie rozmawiamy o Janie Dziamarsce. |
| Wołacz (o!): Dziamarsko |
| Mój drogi Janie Dziamarsko. |
Nazwisko kobiety (pani) - DZIAMARSKA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dziamarska |
| Autorką artykułu jest Ewa Dziamarska. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dziamarskiej |
| Udałem się po poradę do Ewy Dziamarskiej. |
| Celownik (komu?) : Dziamarskiej |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Dziamarskiej. |
| Biernik (kogo?) : Dziamarską |
| Wszyscy lubią Ewę Dziamarską. |
| Narzędnik (z kim?) : Dziamarską |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dziamarską. |
| Miejscownik (o kim?) : Dziamarskiej |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Dziamarskiej. |
| Wołacz (o!): Dziamarska |
| Mylisz się Ewo Dziamarska! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DZIAMARSKARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dziamarskowie, depr. Dziamarski |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Dziamarskowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dziamarsków |
| Sprawa Ewy i Jana Dziamarsków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Dziamarskom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dziamarskom. |
| Biernik (kogo?) : Dziamarsków |
| Ewę i Jana Dziamarsków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Dziamarskami |
| Z Ewą i Janem Dziamarskami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Dziamarskach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dziamarskach. |
| Wołacz (o!): Dziamarskowie, depr. Dziamarski |
| Ewo i Janie Dziamarskowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DZIAMARSKA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dziamarskie |
| To są siostry Ewa i Magda Dziamarskie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dziamarskich |
| Przed domem Ewy i Magdy Dziamarskich doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Dziamarskim |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dziamarskim. |
| Biernik (kogo?) : Dziamarskie |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dziamarskie. |
| Narzędnik (z kim?) : Dziamarskimi |
| Wywiad z Ewą i Magdą Dziamarskimi był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Dziamarskich |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dziamarskich. |
| Wołacz (o!): Dziamarskie |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Dziamarskie! |
Wszystkie odmiany nazwiska DZIAMARSKA:
Dziamarska, Dziamarski, Dziamarsce, Dziamarskę, Dziamarską, Dziamarsko, Dziamarskiej, Dziamarskowie, Dziamarsków, Dziamarskom, Dziamarskami, Dziamarskach, Dziamarskie, Dziamarskich, Dziamarskim, Dziamarskimi,Zobacz nazwiska podobne do DZIAMARSKA:
DZIAMARSKI,
Zobacz podział na sylaby słowa DZIAMARSKA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DZIAMARSKA
Zobacz synonimy słowa DZIAMARSKA
Zobacz anagramy i słowa z liter - DZIAMARSKA
Wybrane słowo