Odmiana nazwiska - DZIANISENKA
Odmiana przez przypadki nazwiska DZIANISENKA:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - DZIANISENKANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dzianisenka |
| To jest Jan Dzianisenka. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dzianisenki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Dzianisenki. |
| Celownik (komu?) : Dzianisence |
| Janowi Dzianisence dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Dzianisenkę |
| Nikt tam nie widział Jana Dzianisenkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Dzianisenką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dzianisenką. |
| Miejscownik (o kim?) : Dzianisence |
| Nie rozmawiamy o Janie Dzianisence. |
| Wołacz (o!): Dzianisenko |
| Mój drogi Janie Dzianisenko. |
Nazwisko kobiety (pani) - DZIANISENKA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dzianisenka |
| Autorką artykułu jest Ewa Dzianisenka. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dzianisenki |
| Udałem się po poradę do Ewy Dzianisenki. |
| Celownik (komu?) : Dzianisence |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Dzianisence. |
| Biernik (kogo?) : Dzianisenkę |
| Wszyscy lubią Ewę Dzianisenkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Dzianisenką |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dzianisenką. |
| Miejscownik (o kim?) : Dzianisence |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Dzianisence. |
| Wołacz (o!): Dzianisenko |
| Mylisz się Ewo Dzianisenko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DZIANISENKARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dzianisenkowie, depr. Dzianisenki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Dzianisenkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dzianisenków |
| Sprawa Ewy i Jana Dzianisenków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Dzianisenkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dzianisenkom. |
| Biernik (kogo?) : Dzianisenków |
| Ewę i Jana Dzianisenków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Dzianisenkami |
| Z Ewą i Janem Dzianisenkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Dzianisenkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dzianisenkach. |
| Wołacz (o!): Dzianisenkowie, depr. Dzianisenki |
| Ewo i Janie Dzianisenkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DZIANISENKA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dzianisenki |
| To są siostry Ewa i Magda Dzianisenki. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dzianisenek |
| Przed domem Ewy i Magdy Dzianisenek doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Dzianisenkom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dzianisenkom. |
| Biernik (kogo?) : Dzianisenki |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dzianisenki. |
| Narzędnik (z kim?) : Dzianisenkami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Dzianisenkami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Dzianisenkach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dzianisenkach. |
| Wołacz (o!): Dzianisenki |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Dzianisenki! |
Wszystkie odmiany nazwiska DZIANISENKA:
Dzianisenka, Dzianisenki, Dzianisence, Dzianisenkę, Dzianisenką, Dzianisenko, Dzianisenkowie, Dzianisenków, Dzianisenkom, Dzianisenkami, Dzianisenkach, Dzianisenek,
Zobacz podział na sylaby słowa DZIANISENKA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DZIANISENKA
Zobacz synonimy słowa DZIANISENKA
Zobacz anagramy i słowa z liter - DZIANISENKA
Wybrane słowo