Odmiana nazwiska - DZIKUS
Zobacz też odmianę slowa DZIKUS
Odmiana przez przypadki nazwiska DZIKUS:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - DZIKUS |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dzikus |
| To jest Jan Dzikus. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dzikusa |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Dzikusa. |
| Celownik (komu?) : Dzikusowi |
| Janowi Dzikusowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Dzikusa |
| Nikt tam nie widział Jana Dzikusa. |
| Narzędnik (z kim?) : Dzikusem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dzikusem. |
| Miejscownik (o kim?) : Dzikusie |
| Nie rozmawiamy o Janie Dzikusie. |
| Wołacz (o!): Dzikusie |
| Mój drogi Janie Dzikusie. |
Nazwisko kobiety (pani) - DZIKUSNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dzikus |
| Autorką artykułu jest Ewa Dzikus. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dzikus |
| Udałem się po poradę do Ewy Dzikus. |
| Celownik (komu?) : Dzikus |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Dzikus. |
| Biernik (kogo?) : Dzikus |
| Wszyscy lubią Ewę Dzikus. |
| Narzędnik (z kim?) : Dzikus |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dzikus. |
| Miejscownik (o kim?) : Dzikus |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Dzikus. |
| Wołacz (o!): Dzikus |
| Mylisz się Ewo Dzikus! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DZIKUSRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dzikusowie, depr. Dzikusy |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Dzikusowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dzikusów |
| Sprawa Ewy i Jana Dzikusów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Dzikusom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dzikusom. |
| Biernik (kogo?) : Dzikusów |
| Ewę i Jana Dzikusów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Dzikusami |
| Z Ewą i Janem Dzikusami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Dzikusach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dzikusach. |
| Wołacz (o!): Dzikusowie, depr. Dzikusy |
| Ewo i Janie Dzikusowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DZIKUSNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dzikus |
| To są siostry Ewa i Magda Dzikus. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dzikus |
| Przed domem Ewy i Magdy Dzikus doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Dzikus |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dzikus. |
| Biernik (kogo?) : Dzikus |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dzikus. |
| Narzędnik (z kim?) : Dzikus |
| Wywiad z Ewą i Magdą Dzikus był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Dzikus |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dzikus. |
| Wołacz (o!): Dzikus |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Dzikus! |
Wszystkie odmiany nazwiska DZIKUS:
Dzikus, Dzikusa, Dzikusowi, Dzikusem, Dzikusie, Dzikusowie, Dzikusy, Dzikusów, Dzikusom, Dzikusami, Dzikusach,Zobacz nazwiska podobne do DZIKUS:
DZIKOWSKA, DZIK, DZIKA, DZIKI, DZIKIEWICZ, DZIKOWICZ, DZIKOŃ, DZIKOŁOWSKA, DZIKLIŃSKA, DZIKOWICKA, DZIKIELEWSKA, DZIKOŃSKA, DZIKUĆ, DZIKON, DZIKIEL,
Zobacz podział na sylaby słowa DZIKUS
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DZIKUS
Zobacz anagramy i słowa z liter - DZIKUS
Wybrane słoworocznikrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
roczniku, roczników, rocznikowi, rocznikom, rocznikiem, roczniki, rocznikami, rocznikach, rocznika, ,...