Odmiana nazwiska - DZINDZIURA
Odmiana przez przypadki nazwiska DZINDZIURA:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - DZINDZIURANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dzindziura |
| To jest Jan Dzindziura. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dzindziury |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Dzindziury. |
| Celownik (komu?) : Dzindziurze |
| Janowi Dzindziurze dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Dzindziurę |
| Nikt tam nie widział Jana Dzindziurę. |
| Narzędnik (z kim?) : Dzindziurą |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dzindziurą. |
| Miejscownik (o kim?) : Dzindziurze |
| Nie rozmawiamy o Janie Dzindziurze. |
| Wołacz (o!): Dzindziuro |
| Mój drogi Janie Dzindziuro. |
Nazwisko kobiety (pani) - DZINDZIURA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dzindziura |
| Autorką artykułu jest Ewa Dzindziura. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dzindziury |
| Udałem się po poradę do Ewy Dzindziury. |
| Celownik (komu?) : Dzindziurze |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Dzindziurze. |
| Biernik (kogo?) : Dzindziurę |
| Wszyscy lubią Ewę Dzindziurę. |
| Narzędnik (z kim?) : Dzindziurą |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dzindziurą. |
| Miejscownik (o kim?) : Dzindziurze |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Dzindziurze. |
| Wołacz (o!): Dzindziuro |
| Mylisz się Ewo Dzindziuro! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DZINDZIURARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dzindziurowie, depr. Dzindziury |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Dzindziurowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dzindziurów |
| Sprawa Ewy i Jana Dzindziurów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Dzindziurom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dzindziurom. |
| Biernik (kogo?) : Dzindziurów |
| Ewę i Jana Dzindziurów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Dzindziurami |
| Z Ewą i Janem Dzindziurami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Dzindziurach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dzindziurach. |
| Wołacz (o!): Dzindziurowie, depr. Dzindziury |
| Ewo i Janie Dzindziurowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DZINDZIURA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dzindziury |
| To są siostry Ewa i Magda Dzindziury. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dzindziur |
| Przed domem Ewy i Magdy Dzindziur doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Dzindziurom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dzindziurom. |
| Biernik (kogo?) : Dzindziury |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dzindziury. |
| Narzędnik (z kim?) : Dzindziurami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Dzindziurami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Dzindziurach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dzindziurach. |
| Wołacz (o!): Dzindziury |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Dzindziury! |
Wszystkie odmiany nazwiska DZINDZIURA:
Dzindziura, Dzindziury, Dzindziurze, Dzindziurę, Dzindziurą, Dzindziuro, Dzindziurowie, Dzindziurów, Dzindziurom, Dzindziurami, Dzindziurach, Dzindziur,
Zobacz podział na sylaby słowa DZINDZIURA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DZINDZIURA
Zobacz synonimy słowa DZINDZIURA
Zobacz anagramy i słowa z liter - DZINDZIURA
Wybrane słowo