Nazwisko mężczyzny (pan) - DZINZIRUK |
---|
Mianownik (kto?) : Dzinziruk |
To jest Jan Dzinziruk. |
Dopełniacz (kogo?) : Dzinziruka |
Na spotkaniu zabrakło Jana Dzinziruka. |
Celownik (komu?) : Dzinzirukowi |
Janowi Dzinzirukowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Dzinziruka |
Nikt tam nie widział Jana Dzinziruka. |
Narzędnik (z kim?) : Dzinzirukiem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dzinzirukiem. |
Miejscownik (o kim?) : Dzinziruku |
Nie rozmawiamy o Janie Dzinziruku. |
Wołacz (o!): Dzinziruku |
Mój drogi Janie Dzinziruku. |
Nazwisko kobiety (pani) - DZINZIRUKNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dzinziruk |
Autorką artykułu jest Ewa Dzinziruk. |
Dopełniacz (kogo?) : Dzinziruk |
Udałem się po poradę do Ewy Dzinziruk. |
Celownik (komu?) : Dzinziruk |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Dzinziruk. |
Biernik (kogo?) : Dzinziruk |
Wszyscy lubią Ewę Dzinziruk. |
Narzędnik (z kim?) : Dzinziruk |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dzinziruk. |
Miejscownik (o kim?) : Dzinziruk |
Koleżanki plotkowały o Ewie Dzinziruk. |
Wołacz (o!): Dzinziruk |
Mylisz się Ewo Dzinziruk! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DZINZIRUKRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Dzinzirukowie, Dzinzirucy, depr. Dzinziruki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Dzinzirukowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Dzinziruków |
Sprawa Ewy i Jana Dzinziruków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Dzinzirukom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dzinzirukom. |
Biernik (kogo?) : Dzinziruków |
Ewę i Jana Dzinziruków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Dzinzirukami |
Z Ewą i Janem Dzinzirukami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Dzinzirukach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dzinzirukach. |
Wołacz (o!): Dzinzirukowie, Dzinzirucy, depr. Dzinziruki |
Ewo i Janie Dzinzirukowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DZINZIRUKNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dzinziruk |
To są siostry Ewa i Magda Dzinziruk. |
Dopełniacz (kogo?) : Dzinziruk |
Przed domem Ewy i Magdy Dzinziruk doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Dzinziruk |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dzinziruk. |
Biernik (kogo?) : Dzinziruk |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dzinziruk. |
Narzędnik (z kim?) : Dzinziruk |
Wywiad z Ewą i Magdą Dzinziruk był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Dzinziruk |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dzinziruk. |
Wołacz (o!): Dzinziruk |
Dzień dobry Ewo i Magdo Dzinziruk! |
Zobacz podział na sylaby słowa DZINZIRUK
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa DZINZIRUK
Zobacz synonimy słowa DZINZIRUK
Zobacz anagramy i słowa z liter - DZINZIRUK
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024