Odmiana nazwiska - DZIOMINA
Odmiana przez przypadki nazwiska DZIOMINA:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - DZIOMINANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dziomina |
| To jest Jan Dziomina. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dziominy |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Dziominy. |
| Celownik (komu?) : Dziominie |
| Janowi Dziominie dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Dziominę |
| Nikt tam nie widział Jana Dziominę. |
| Narzędnik (z kim?) : Dziominą |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dziominą. |
| Miejscownik (o kim?) : Dziominie |
| Nie rozmawiamy o Janie Dziominie. |
| Wołacz (o!): Dziomino |
| Mój drogi Janie Dziomino. |
Nazwisko kobiety (pani) - DZIOMINA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dziomina |
| Autorką artykułu jest Ewa Dziomina. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dziominy |
| Udałem się po poradę do Ewy Dziominy. |
| Celownik (komu?) : Dziominie |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Dziominie. |
| Biernik (kogo?) : Dziominę |
| Wszyscy lubią Ewę Dziominę. |
| Narzędnik (z kim?) : Dziominą |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dziominą. |
| Miejscownik (o kim?) : Dziominie |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Dziominie. |
| Wołacz (o!): Dziomino |
| Mylisz się Ewo Dziomino! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DZIOMINARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dziominowie, depr. Dziominy |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Dziominowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dziominów |
| Sprawa Ewy i Jana Dziominów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Dziominom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dziominom. |
| Biernik (kogo?) : Dziominów |
| Ewę i Jana Dziominów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Dziominami |
| Z Ewą i Janem Dziominami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Dziominach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dziominach. |
| Wołacz (o!): Dziominowie, depr. Dziominy |
| Ewo i Janie Dziominowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DZIOMINA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dziominy |
| To są siostry Ewa i Magda Dziominy. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dziomin |
| Przed domem Ewy i Magdy Dziomin doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Dziominom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dziominom. |
| Biernik (kogo?) : Dziominy |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dziominy. |
| Narzędnik (z kim?) : Dziominami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Dziominami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Dziominach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dziominach. |
| Wołacz (o!): Dziominy |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Dziominy! |
Wszystkie odmiany nazwiska DZIOMINA:
Dziomina, Dziominy, Dziominie, Dziominę, Dziominą, Dziomino, Dziominowie, Dziominów, Dziominom, Dziominami, Dziominach, Dziomin,Zobacz nazwiska podobne do DZIOMINA:
DZIOMIN,
Zobacz podział na sylaby słowa DZIOMINA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DZIOMINA
Zobacz synonimy słowa DZIOMINA
Zobacz anagramy i słowa z liter - DZIOMINA
Wybrane słowo