Nazwisko mężczyzny (pan) - DZIONARANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Dzionara |
To jest Jan Dzionara. |
Dopełniacz (kogo?) : Dzionary |
Na spotkaniu zabrakło Jana Dzionary. |
Celownik (komu?) : Dzionarze |
Janowi Dzionarze dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Dzionarę |
Nikt tam nie widział Jana Dzionarę. |
Narzędnik (z kim?) : Dzionarą |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dzionarą. |
Miejscownik (o kim?) : Dzionarze |
Nie rozmawiamy o Janie Dzionarze. |
Wołacz (o!): Dzionaro |
Mój drogi Janie Dzionaro. |
Nazwisko kobiety (pani) - DZIONARA |
---|
Mianownik (kto?) : Dzionara |
Autorką artykułu jest Ewa Dzionara. |
Dopełniacz (kogo?) : Dzionary |
Udałem się po poradę do Ewy Dzionary. |
Celownik (komu?) : Dzionarze |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Dzionarze. |
Biernik (kogo?) : Dzionarę |
Wszyscy lubią Ewę Dzionarę. |
Narzędnik (z kim?) : Dzionarą |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dzionarą. |
Miejscownik (o kim?) : Dzionarze |
Koleżanki plotkowały o Ewie Dzionarze. |
Wołacz (o!): Dzionaro |
Mylisz się Ewo Dzionaro! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DZIONARARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Dzionarowie, depr. Dzionary |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Dzionarowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Dzionarów |
Sprawa Ewy i Jana Dzionarów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Dzionarom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dzionarom. |
Biernik (kogo?) : Dzionarów |
Ewę i Jana Dzionarów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Dzionarami |
Z Ewą i Janem Dzionarami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Dzionarach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dzionarach. |
Wołacz (o!): Dzionarowie, depr. Dzionary |
Ewo i Janie Dzionarowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DZIONARA |
---|
Mianownik (kto?) : Dzionary |
To są siostry Ewa i Magda Dzionary. |
Dopełniacz (kogo?) : Dzionar |
Przed domem Ewy i Magdy Dzionar doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Dzionarom |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dzionarom. |
Biernik (kogo?) : Dzionary |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dzionary. |
Narzędnik (z kim?) : Dzionarami |
Wywiad z Ewą i Magdą Dzionarami był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Dzionarach |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dzionarach. |
Wołacz (o!): Dzionary |
Dzień dobry Ewo i Magdo Dzionary! |
Zobacz podział na sylaby słowa DZIONARA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa DZIONARA
Zobacz synonimy słowa DZIONARA
Zobacz anagramy i słowa z liter - DZIONARA
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024