Odmiana nazwiska - DZIUBA
Zobacz też odmianę slowa DZIUBA
Odmiana przez przypadki nazwiska DZIUBA:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - DZIUBANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dziuba |
| To jest Jan Dziuba. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dziuby |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Dziuby. |
| Celownik (komu?) : Dziubie |
| Janowi Dziubie dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Dziubę |
| Nikt tam nie widział Jana Dziubę. |
| Narzędnik (z kim?) : Dziubą |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dziubą. |
| Miejscownik (o kim?) : Dziubie |
| Nie rozmawiamy o Janie Dziubie. |
| Wołacz (o!): Dziubo |
| Mój drogi Janie Dziubo. |
Nazwisko kobiety (pani) - DZIUBA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dziuba |
| Autorką artykułu jest Ewa Dziuba. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dziuby |
| Udałem się po poradę do Ewy Dziuby. |
| Celownik (komu?) : Dziubie |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Dziubie. |
| Biernik (kogo?) : Dziubę |
| Wszyscy lubią Ewę Dziubę. |
| Narzędnik (z kim?) : Dziubą |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dziubą. |
| Miejscownik (o kim?) : Dziubie |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Dziubie. |
| Wołacz (o!): Dziubo |
| Mylisz się Ewo Dziubo! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DZIUBARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dziubowie, depr. Dziuby |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Dziubowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dziubów |
| Sprawa Ewy i Jana Dziubów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Dziubom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dziubom. |
| Biernik (kogo?) : Dziubów |
| Ewę i Jana Dziubów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Dziubami |
| Z Ewą i Janem Dziubami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Dziubach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dziubach. |
| Wołacz (o!): Dziubowie, depr. Dziuby |
| Ewo i Janie Dziubowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DZIUBA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dziuby |
| To są siostry Ewa i Magda Dziuby. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dziub |
| Przed domem Ewy i Magdy Dziub doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Dziubom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dziubom. |
| Biernik (kogo?) : Dziuby |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dziuby. |
| Narzędnik (z kim?) : Dziubami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Dziubami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Dziubach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dziubach. |
| Wołacz (o!): Dziuby |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Dziuby! |
Wszystkie odmiany nazwiska DZIUBA:
Dziuba, Dziuby, Dziubie, Dziubę, Dziubą, Dziubo, Dziubowie, Dziubów, Dziubom, Dziubami, Dziubach, Dziub,Zobacz nazwiska podobne do DZIUBA:
DZIURA, DZIUBEK, DZIUBIŃSKA, DZIUK, DZIUBAK, DZIURZYŃSKA, DZIUBAN, DZIUDA, DZIURDZIA, DZIURLA, DZIUGIEŁ, DZIUBAŁTOWSKA, DZIURKOWSKA, DZIURDA, DZIURKA,
Zobacz podział na sylaby słowa DZIUBA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DZIUBA
Zobacz anagramy i słowa z liter - DZIUBA
Wybrane słowocedzićczasownik niedokonanyodmiany:
cedziłem, cedziłam, cedziłeś, cedziłaś, cedził, cedziła, cedziło, cedziliśmy, cedziłyśmy, cedziliście, cedziłyście, ,...