Nazwisko mężczyzny (pan) - DZIUBANIK |
---|
Mianownik (kto?) : Dziubanik |
To jest Jan Dziubanik. |
Dopełniacz (kogo?) : Dziubanika |
Na spotkaniu zabrakło Jana Dziubanika. |
Celownik (komu?) : Dziubanikowi |
Janowi Dziubanikowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Dziubanika |
Nikt tam nie widział Jana Dziubanika. |
Narzędnik (z kim?) : Dziubanikiem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dziubanikiem. |
Miejscownik (o kim?) : Dziubaniku |
Nie rozmawiamy o Janie Dziubaniku. |
Wołacz (o!): Dziubaniku |
Mój drogi Janie Dziubaniku. |
Nazwisko kobiety (pani) - DZIUBANIKNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dziubanik |
Autorką artykułu jest Ewa Dziubanik. |
Dopełniacz (kogo?) : Dziubanik |
Udałem się po poradę do Ewy Dziubanik. |
Celownik (komu?) : Dziubanik |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Dziubanik. |
Biernik (kogo?) : Dziubanik |
Wszyscy lubią Ewę Dziubanik. |
Narzędnik (z kim?) : Dziubanik |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dziubanik. |
Miejscownik (o kim?) : Dziubanik |
Koleżanki plotkowały o Ewie Dziubanik. |
Wołacz (o!): Dziubanik |
Mylisz się Ewo Dziubanik! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DZIUBANIKRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Dziubanikowie, Dziubanicy, depr. Dziubaniki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Dziubanikowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Dziubaników |
Sprawa Ewy i Jana Dziubaników nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Dziubanikom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dziubanikom. |
Biernik (kogo?) : Dziubaników |
Ewę i Jana Dziubaników uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Dziubanikami |
Z Ewą i Janem Dziubanikami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Dziubanikach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dziubanikach. |
Wołacz (o!): Dziubanikowie, Dziubanicy, depr. Dziubaniki |
Ewo i Janie Dziubanikowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DZIUBANIKNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dziubanik |
To są siostry Ewa i Magda Dziubanik. |
Dopełniacz (kogo?) : Dziubanik |
Przed domem Ewy i Magdy Dziubanik doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Dziubanik |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dziubanik. |
Biernik (kogo?) : Dziubanik |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dziubanik. |
Narzędnik (z kim?) : Dziubanik |
Wywiad z Ewą i Magdą Dziubanik był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Dziubanik |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dziubanik. |
Wołacz (o!): Dziubanik |
Dzień dobry Ewo i Magdo Dziubanik! |
Zobacz podział na sylaby słowa DZIUBANIK
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DZIUBANIK
Zobacz synonimy słowa DZIUBANIK
Zobacz anagramy i słowa z liter - DZIUBANIK
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025