Nazwisko mężczyzny (pan) - DZIUBIŃSKI |
---|
Mianownik (kto?) : Dziubiński |
To jest Jan Dziubiński. |
Dopełniacz (kogo?) : Dziubińskiego |
Na spotkaniu zabrakło Jana Dziubińskiego. |
Celownik (komu?) : Dziubińskiemu |
Janowi Dziubińskiemu dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Dziubińskiego |
Nikt tam nie widział Jana Dziubińskiego. |
Narzędnik (z kim?) : Dziubińskim |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dziubińskim. |
Miejscownik (o kim?) : Dziubińskim |
Nie rozmawiamy o Janie Dziubińskim. |
Wołacz (o!): Dziubiński |
Mój drogi Janie Dziubiński. |
Nazwisko kobiety (pani) - DZIUBIŃSKINazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dziubiński |
Autorką artykułu jest Ewa Dziubiński. |
Dopełniacz (kogo?) : Dziubiński |
Udałem się po poradę do Ewy Dziubiński. |
Celownik (komu?) : Dziubiński |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Dziubiński. |
Biernik (kogo?) : Dziubiński |
Wszyscy lubią Ewę Dziubiński. |
Narzędnik (z kim?) : Dziubiński |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dziubiński. |
Miejscownik (o kim?) : Dziubiński |
Koleżanki plotkowały o Ewie Dziubiński. |
Wołacz (o!): Dziubiński |
Mylisz się Ewo Dziubiński! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DZIUBIŃSKIRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Dziubińscy, depr. Dziubińskie |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Dziubińscy. |
Dopełniacz (kogo?) : Dziubińskich |
Sprawa Ewy i Jana Dziubińskich nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Dziubińskim |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dziubińskim. |
Biernik (kogo?) : Dziubińskich |
Ewę i Jana Dziubińskich uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Dziubińskimi |
Z Ewą i Janem Dziubińskimi mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Dziubińskich |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dziubińskich. |
Wołacz (o!): Dziubińscy, depr. Dziubińskie |
Ewo i Janie Dziubińscy, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DZIUBIŃSKINazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dziubiński |
To są siostry Ewa i Magda Dziubiński. |
Dopełniacz (kogo?) : Dziubiński |
Przed domem Ewy i Magdy Dziubiński doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Dziubiński |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dziubiński. |
Biernik (kogo?) : Dziubiński |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dziubiński. |
Narzędnik (z kim?) : Dziubiński |
Wywiad z Ewą i Magdą Dziubiński był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Dziubiński |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dziubiński. |
Wołacz (o!): Dziubiński |
Dzień dobry Ewo i Magdo Dziubiński! |
Zobacz podział na sylaby słowa DZIUBIŃSKI
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa DZIUBIŃSKI
Zobacz synonimy słowa DZIUBIŃSKI
Zobacz anagramy i słowa z liter - DZIUBIŃSKI
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024