Odmiana nazwiska - DZOBKO
Odmiana przez przypadki nazwiska DZOBKO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - DZOBKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dzobko |
| To jest Jan Dzobko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dzobki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Dzobki. |
| Celownik (komu?) : Dzobce |
| Janowi Dzobce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Dzobkę |
| Nikt tam nie widział Jana Dzobkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Dzobką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dzobką. |
| Miejscownik (o kim?) : Dzobce |
| Nie rozmawiamy o Janie Dzobce. |
| Wołacz (o!): Dzobko |
| Mój drogi Janie Dzobko. |
Nazwisko kobiety (pani) - DZOBKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dzobko |
| Autorką artykułu jest Ewa Dzobko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dzobko |
| Udałem się po poradę do Ewy Dzobko. |
| Celownik (komu?) : Dzobko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Dzobko. |
| Biernik (kogo?) : Dzobko |
| Wszyscy lubią Ewę Dzobko. |
| Narzędnik (z kim?) : Dzobko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dzobko. |
| Miejscownik (o kim?) : Dzobko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Dzobko. |
| Wołacz (o!): Dzobko |
| Mylisz się Ewo Dzobko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DZOBKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dzobkowie, depr. Dzobki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Dzobkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dzobków |
| Sprawa Ewy i Jana Dzobków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Dzobkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dzobkom. |
| Biernik (kogo?) : Dzobków |
| Ewę i Jana Dzobków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Dzobkami |
| Z Ewą i Janem Dzobkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Dzobkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dzobkach. |
| Wołacz (o!): Dzobkowie, depr. Dzobki |
| Ewo i Janie Dzobkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DZOBKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dzobko |
| To są siostry Ewa i Magda Dzobko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dzobko |
| Przed domem Ewy i Magdy Dzobko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Dzobko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dzobko. |
| Biernik (kogo?) : Dzobko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dzobko. |
| Narzędnik (z kim?) : Dzobko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Dzobko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Dzobko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dzobko. |
| Wołacz (o!): Dzobko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Dzobko! |
Wszystkie odmiany nazwiska DZOBKO:
Dzobko, Dzobki, Dzobce, Dzobkę, Dzobką, Dzobkowie, Dzobków, Dzobkom, Dzobkami, Dzobkach,Zobacz nazwiska podobne do DZOBKO:
DZOBA, DZOBIŃSKA, DZOBAK, DZOBINSKA, DZOBIŃSKI, DZOBAN, DZOBINSKI,
Zobacz podział na sylaby słowa DZOBKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DZOBKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - DZOBKO
Wybrane słowowkleićczasownik dokonanyodmiany:
wklejże, wklejonymi, wklejonym, wklejonych, wklejony, wklejono, wklejonemu, wklejonej, wklejonego, wklejone, wklejoną, ,...