Nazwisko mężczyzny (pan) - DZUMYK |
---|
Mianownik (kto?) : Dzumyk |
To jest Jan Dzumyk. |
Dopełniacz (kogo?) : Dzumyka |
Na spotkaniu zabrakło Jana Dzumyka. |
Celownik (komu?) : Dzumykowi |
Janowi Dzumykowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Dzumyka |
Nikt tam nie widział Jana Dzumyka. |
Narzędnik (z kim?) : Dzumykiem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dzumykiem. |
Miejscownik (o kim?) : Dzumyku |
Nie rozmawiamy o Janie Dzumyku. |
Wołacz (o!): Dzumyku |
Mój drogi Janie Dzumyku. |
Nazwisko kobiety (pani) - DZUMYKNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dzumyk |
Autorką artykułu jest Ewa Dzumyk. |
Dopełniacz (kogo?) : Dzumyk |
Udałem się po poradę do Ewy Dzumyk. |
Celownik (komu?) : Dzumyk |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Dzumyk. |
Biernik (kogo?) : Dzumyk |
Wszyscy lubią Ewę Dzumyk. |
Narzędnik (z kim?) : Dzumyk |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dzumyk. |
Miejscownik (o kim?) : Dzumyk |
Koleżanki plotkowały o Ewie Dzumyk. |
Wołacz (o!): Dzumyk |
Mylisz się Ewo Dzumyk! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DZUMYKRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Dzumykowie, Dzumycy, depr. Dzumyki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Dzumykowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Dzumyków |
Sprawa Ewy i Jana Dzumyków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Dzumykom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dzumykom. |
Biernik (kogo?) : Dzumyków |
Ewę i Jana Dzumyków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Dzumykami |
Z Ewą i Janem Dzumykami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Dzumykach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dzumykach. |
Wołacz (o!): Dzumykowie, Dzumycy, depr. Dzumyki |
Ewo i Janie Dzumykowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DZUMYKNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dzumyk |
To są siostry Ewa i Magda Dzumyk. |
Dopełniacz (kogo?) : Dzumyk |
Przed domem Ewy i Magdy Dzumyk doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Dzumyk |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dzumyk. |
Biernik (kogo?) : Dzumyk |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dzumyk. |
Narzędnik (z kim?) : Dzumyk |
Wywiad z Ewą i Magdą Dzumyk był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Dzumyk |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dzumyk. |
Wołacz (o!): Dzumyk |
Dzień dobry Ewo i Magdo Dzumyk! |
Zobacz podział na sylaby słowa DZUMYK
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DZUMYK
Zobacz anagramy i słowa z liter - DZUMYK
Wybrane słowowtykrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowy
eOdmiany.pl ©2025