Nazwisko mężczyzny (pan) - DZYRUK |
---|
Mianownik (kto?) : Dzyruk |
To jest Jan Dzyruk. |
Dopełniacz (kogo?) : Dzyruka |
Na spotkaniu zabrakło Jana Dzyruka. |
Celownik (komu?) : Dzyrukowi |
Janowi Dzyrukowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Dzyruka |
Nikt tam nie widział Jana Dzyruka. |
Narzędnik (z kim?) : Dzyrukiem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dzyrukiem. |
Miejscownik (o kim?) : Dzyruku |
Nie rozmawiamy o Janie Dzyruku. |
Wołacz (o!): Dzyruku |
Mój drogi Janie Dzyruku. |
Nazwisko kobiety (pani) - DZYRUKNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dzyruk |
Autorką artykułu jest Ewa Dzyruk. |
Dopełniacz (kogo?) : Dzyruk |
Udałem się po poradę do Ewy Dzyruk. |
Celownik (komu?) : Dzyruk |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Dzyruk. |
Biernik (kogo?) : Dzyruk |
Wszyscy lubią Ewę Dzyruk. |
Narzędnik (z kim?) : Dzyruk |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dzyruk. |
Miejscownik (o kim?) : Dzyruk |
Koleżanki plotkowały o Ewie Dzyruk. |
Wołacz (o!): Dzyruk |
Mylisz się Ewo Dzyruk! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DZYRUKRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Dzyrukowie, Dzyrucy, depr. Dzyruki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Dzyrukowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Dzyruków |
Sprawa Ewy i Jana Dzyruków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Dzyrukom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dzyrukom. |
Biernik (kogo?) : Dzyruków |
Ewę i Jana Dzyruków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Dzyrukami |
Z Ewą i Janem Dzyrukami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Dzyrukach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dzyrukach. |
Wołacz (o!): Dzyrukowie, Dzyrucy, depr. Dzyruki |
Ewo i Janie Dzyrukowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DZYRUKNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dzyruk |
To są siostry Ewa i Magda Dzyruk. |
Dopełniacz (kogo?) : Dzyruk |
Przed domem Ewy i Magdy Dzyruk doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Dzyruk |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dzyruk. |
Biernik (kogo?) : Dzyruk |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dzyruk. |
Narzędnik (z kim?) : Dzyruk |
Wywiad z Ewą i Magdą Dzyruk był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Dzyruk |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dzyruk. |
Wołacz (o!): Dzyruk |
Dzień dobry Ewo i Magdo Dzyruk! |
Zobacz podział na sylaby słowa DZYRUK
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa DZYRUK
Zobacz anagramy i słowa z liter - DZYRUK
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025