Odmiana nazwiska - DZYUBENKO
Odmiana przez przypadki nazwiska DZYUBENKO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - DZYUBENKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dzyubenko |
| To jest Jan Dzyubenko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dzyubenki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Dzyubenki. |
| Celownik (komu?) : Dzyubence |
| Janowi Dzyubence dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Dzyubenkę |
| Nikt tam nie widział Jana Dzyubenkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Dzyubenką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dzyubenką. |
| Miejscownik (o kim?) : Dzyubence |
| Nie rozmawiamy o Janie Dzyubence. |
| Wołacz (o!): Dzyubenko |
| Mój drogi Janie Dzyubenko. |
Nazwisko kobiety (pani) - DZYUBENKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dzyubenko |
| Autorką artykułu jest Ewa Dzyubenko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dzyubenko |
| Udałem się po poradę do Ewy Dzyubenko. |
| Celownik (komu?) : Dzyubenko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Dzyubenko. |
| Biernik (kogo?) : Dzyubenko |
| Wszyscy lubią Ewę Dzyubenko. |
| Narzędnik (z kim?) : Dzyubenko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dzyubenko. |
| Miejscownik (o kim?) : Dzyubenko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Dzyubenko. |
| Wołacz (o!): Dzyubenko |
| Mylisz się Ewo Dzyubenko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DZYUBENKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dzyubenkowie, depr. Dzyubenki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Dzyubenkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dzyubenków |
| Sprawa Ewy i Jana Dzyubenków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Dzyubenkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dzyubenkom. |
| Biernik (kogo?) : Dzyubenków |
| Ewę i Jana Dzyubenków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Dzyubenkami |
| Z Ewą i Janem Dzyubenkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Dzyubenkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dzyubenkach. |
| Wołacz (o!): Dzyubenkowie, depr. Dzyubenki |
| Ewo i Janie Dzyubenkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DZYUBENKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dzyubenko |
| To są siostry Ewa i Magda Dzyubenko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dzyubenko |
| Przed domem Ewy i Magdy Dzyubenko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Dzyubenko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dzyubenko. |
| Biernik (kogo?) : Dzyubenko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dzyubenko. |
| Narzędnik (z kim?) : Dzyubenko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Dzyubenko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Dzyubenko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dzyubenko. |
| Wołacz (o!): Dzyubenko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Dzyubenko! |
Wszystkie odmiany nazwiska DZYUBENKO:
Dzyubenko, Dzyubenki, Dzyubence, Dzyubenkę, Dzyubenką, Dzyubenkowie, Dzyubenków, Dzyubenkom, Dzyubenkami, Dzyubenkach,
Zobacz podział na sylaby słowa DZYUBENKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DZYUBENKO
Zobacz synonimy słowa DZYUBENKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - DZYUBENKO
Wybrane słowo