Nazwisko mężczyzny (pan) - DZYURYK |
---|
Mianownik (kto?) : Dzyuryk |
To jest Jan Dzyuryk. |
Dopełniacz (kogo?) : Dzyuryka |
Na spotkaniu zabrakło Jana Dzyuryka. |
Celownik (komu?) : Dzyurykowi |
Janowi Dzyurykowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Dzyuryka |
Nikt tam nie widział Jana Dzyuryka. |
Narzędnik (z kim?) : Dzyurykiem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dzyurykiem. |
Miejscownik (o kim?) : Dzyuryku |
Nie rozmawiamy o Janie Dzyuryku. |
Wołacz (o!): Dzyuryku |
Mój drogi Janie Dzyuryku. |
Nazwisko kobiety (pani) - DZYURYKNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dzyuryk |
Autorką artykułu jest Ewa Dzyuryk. |
Dopełniacz (kogo?) : Dzyuryk |
Udałem się po poradę do Ewy Dzyuryk. |
Celownik (komu?) : Dzyuryk |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Dzyuryk. |
Biernik (kogo?) : Dzyuryk |
Wszyscy lubią Ewę Dzyuryk. |
Narzędnik (z kim?) : Dzyuryk |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dzyuryk. |
Miejscownik (o kim?) : Dzyuryk |
Koleżanki plotkowały o Ewie Dzyuryk. |
Wołacz (o!): Dzyuryk |
Mylisz się Ewo Dzyuryk! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DZYURYKRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Dzyurykowie, Dzyurycy, depr. Dzyuryki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Dzyurykowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Dzyuryków |
Sprawa Ewy i Jana Dzyuryków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Dzyurykom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dzyurykom. |
Biernik (kogo?) : Dzyuryków |
Ewę i Jana Dzyuryków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Dzyurykami |
Z Ewą i Janem Dzyurykami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Dzyurykach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dzyurykach. |
Wołacz (o!): Dzyurykowie, Dzyurycy, depr. Dzyuryki |
Ewo i Janie Dzyurykowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DZYURYKNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dzyuryk |
To są siostry Ewa i Magda Dzyuryk. |
Dopełniacz (kogo?) : Dzyuryk |
Przed domem Ewy i Magdy Dzyuryk doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Dzyuryk |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dzyuryk. |
Biernik (kogo?) : Dzyuryk |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dzyuryk. |
Narzędnik (z kim?) : Dzyuryk |
Wywiad z Ewą i Magdą Dzyuryk był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Dzyuryk |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dzyuryk. |
Wołacz (o!): Dzyuryk |
Dzień dobry Ewo i Magdo Dzyuryk! |
Zobacz podział na sylaby słowa DZYURYK
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa DZYURYK
Zobacz anagramy i słowa z liter - DZYURYK
Wybrane słowoderywatrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
derywatom, derywatami, derywatach, derywatu, derywatowi, derywatem, derywacie, derywaty, derywatów, ,...
eOdmiany.pl ©2025