Odmiana nazwiska - Daube
Odmiana przez przypadki nazwiska Daube:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - Daube |
|---|
| Mianownik (kto?) : Daube |
| To jest Jan Daube. |
| Dopełniacz (kogo?) : Daubego, Daube, Daube’a, |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Daubego. |
| Celownik (komu?) : Daubemu, Daube, Daube’owi, |
| Janowi Daubemu dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Daubego, Daube, Daube’a, |
| Nikt tam nie widział Jana Daubego. |
| Narzędnik (z kim?) : Daubem, Daube, Daube’em, |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Daubem. |
| Miejscownik (o kim?) : Daubem, Daube, Daubie, |
| Nie rozmawiamy o Janie Daubem. |
| Wołacz (o!): Daube, Daubie, |
| Mój drogi Janie Daube. |
Nazwisko kobiety (pani) - DaubeNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Daube |
| Autorką artykułu jest Ewa Daube. |
| Dopełniacz (kogo?) : Daube |
| Udałem się po poradę do Ewy Daube. |
| Celownik (komu?) : Daube |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Daube. |
| Biernik (kogo?) : Daube |
| Wszyscy lubią Ewę Daube. |
| Narzędnik (z kim?) : Daube |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Daube. |
| Miejscownik (o kim?) : Daube |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Daube. |
| Wołacz (o!): Daube |
| Mylisz się Ewo Daube! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DaubeRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Daubowie, Daube, Daube'owie, , depr. Daube |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Daubowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Daubów, Daube, Daube'ów, Daubych, |
| Sprawa Ewy i Jana Daubów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Daubom, Daube, Daube'om, Daubym, |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Daubom. |
| Biernik (kogo?) : Daubów, Daube, Daube'ów, Daubych, |
| Ewę i Jana Daubów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Daubami, Daube, Daube'ami, Daubymi, |
| Z Ewą i Janem Daubami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Daubach, Daube, Daube'ach, Daubych, |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Daubach. |
| Wołacz (o!): Daubowie, Daube, Daube'owie, , depr. Daube |
| Ewo i Janie Daubowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DaubeNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Daube |
| To są siostry Ewa i Magda Daube. |
| Dopełniacz (kogo?) : Daube |
| Przed domem Ewy i Magdy Daube doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Daube |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Daube. |
| Biernik (kogo?) : Daube |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Daube. |
| Narzędnik (z kim?) : Daube |
| Wywiad z Ewą i Magdą Daube był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Daube |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Daube. |
| Wołacz (o!): Daube |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Daube! |
Wszystkie odmiany nazwiska Daube:
Daube, Daubego, Daube’a, , Daubemu, Daube’owi, Daubem, Daube’em, Daubie, Daubowie, Daube’owie, Daubów, Daube’ów, Daubych, Daubom, Daube’om, Daubym, Daubami, Daube’ami, Daubymi, Daubach, Daube’ach,Zobacz nazwiska podobne do Daube:
DAUKSZA, DAUKSZEWICZ, DAUM, DAUKSZ, DAU, DAUER, DAUKSZYS, DAUTER, DAUBEK, DAUGIELEWICZ, DAUS, DAUBER, DAUKSZO, DAUENHAUER, DAUN,
Zobacz podział na sylaby słowa Daube
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
Daube
Zobacz anagramy i słowa z liter - Daube
Wybrane słowotamburarzeczownikrodzaj:
żeński