Odmiana nazwiska - Dizhurko
Odmiana przez przypadki nazwiska Dizhurko:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - Dizhurko |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dizhurko |
| To jest Jan Dizhurko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dizhurki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Dizhurki. |
| Celownik (komu?) : Dizhurce |
| Janowi Dizhurce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Dizhurkę |
| Nikt tam nie widział Jana Dizhurkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Dizhurką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dizhurką. |
| Miejscownik (o kim?) : Dizhurce |
| Nie rozmawiamy o Janie Dizhurce. |
| Wołacz (o!): Dizhurko |
| Mój drogi Janie Dizhurko. |
Nazwisko kobiety (pani) - DizhurkoNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dizhurko |
| Autorką artykułu jest Ewa Dizhurko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dizhurko |
| Udałem się po poradę do Ewy Dizhurko. |
| Celownik (komu?) : Dizhurko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Dizhurko. |
| Biernik (kogo?) : Dizhurko |
| Wszyscy lubią Ewę Dizhurko. |
| Narzędnik (z kim?) : Dizhurko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dizhurko. |
| Miejscownik (o kim?) : Dizhurko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Dizhurko. |
| Wołacz (o!): Dizhurko |
| Mylisz się Ewo Dizhurko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DizhurkoRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dizhurkowie, depr. Dizhurki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Dizhurkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dizhurków |
| Sprawa Ewy i Jana Dizhurków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Dizhurkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dizhurkom. |
| Biernik (kogo?) : Dizhurków |
| Ewę i Jana Dizhurków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Dizhurkami |
| Z Ewą i Janem Dizhurkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Dizhurkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dizhurkach. |
| Wołacz (o!): Dizhurkowie, depr. Dizhurki |
| Ewo i Janie Dizhurkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DizhurkoNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dizhurko |
| To są siostry Ewa i Magda Dizhurko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dizhurko |
| Przed domem Ewy i Magdy Dizhurko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Dizhurko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dizhurko. |
| Biernik (kogo?) : Dizhurko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dizhurko. |
| Narzędnik (z kim?) : Dizhurko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Dizhurko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Dizhurko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dizhurko. |
| Wołacz (o!): Dizhurko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Dizhurko! |
Wszystkie odmiany nazwiska Dizhurko:
Dizhurko, Dizhurki, Dizhurce, Dizhurkę, Dizhurką, Dizhurkowie, Dizhurków, Dizhurkom, Dizhurkami, Dizhurkach,
Zobacz podział na sylaby słowa Dizhurko
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
Dizhurko
Zobacz synonimy słowa Dizhurko
Zobacz anagramy i słowa z liter - Dizhurko
Wybrane słowoobszyćczasownik dokonanyodmiany:
obszyłem, obszyłam, obszyłeś, obszyłaś, obszył, obszyła, obszyło, obszyliśmy, obszyłyśmy, obszyliście, obszyłyście, ,...