Nazwisko mężczyzny (pan) - DubrivnaNazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Dubrivna |
To jest Jan Dubrivna. |
Dopełniacz (kogo?) : Dubrivny |
Na spotkaniu zabrakło Jana Dubrivny. |
Celownik (komu?) : Dubrivnie |
Janowi Dubrivnie dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Dubrivnę |
Nikt tam nie widział Jana Dubrivnę. |
Narzędnik (z kim?) : Dubrivną |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dubrivną. |
Miejscownik (o kim?) : Dubrivnie |
Nie rozmawiamy o Janie Dubrivnie. |
Wołacz (o!): Dubrivno |
Mój drogi Janie Dubrivno. |
Nazwisko kobiety (pani) - Dubrivna |
---|
Mianownik (kto?) : Dubrivna |
Autorką artykułu jest Ewa Dubrivna. |
Dopełniacz (kogo?) : Dubrivny |
Udałem się po poradę do Ewy Dubrivny. |
Celownik (komu?) : Dubrivnie |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Dubrivnie. |
Biernik (kogo?) : Dubrivnę |
Wszyscy lubią Ewę Dubrivnę. |
Narzędnik (z kim?) : Dubrivną |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dubrivną. |
Miejscownik (o kim?) : Dubrivnie |
Koleżanki plotkowały o Ewie Dubrivnie. |
Wołacz (o!): Dubrivno |
Mylisz się Ewo Dubrivno! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DubrivnaRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Dubrivnowie, depr. Dubrivny |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Dubrivnowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Dubrivnów |
Sprawa Ewy i Jana Dubrivnów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Dubrivnom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dubrivnom. |
Biernik (kogo?) : Dubrivnów |
Ewę i Jana Dubrivnów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Dubrivnami |
Z Ewą i Janem Dubrivnami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Dubrivnach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dubrivnach. |
Wołacz (o!): Dubrivnowie, depr. Dubrivny |
Ewo i Janie Dubrivnowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - Dubrivna |
---|
Mianownik (kto?) : Dubrivny |
To są siostry Ewa i Magda Dubrivny. |
Dopełniacz (kogo?) : Dubrivn |
Przed domem Ewy i Magdy Dubrivn doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Dubrivnom |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dubrivnom. |
Biernik (kogo?) : Dubrivny |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dubrivny. |
Narzędnik (z kim?) : Dubrivnami |
Wywiad z Ewą i Magdą Dubrivnami był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Dubrivnach |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dubrivnach. |
Wołacz (o!): Dubrivny |
Dzień dobry Ewo i Magdo Dubrivny! |
Zobacz podział na sylaby słowa Dubrivna
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa Dubrivna
Zobacz synonimy słowa Dubrivna
Zobacz anagramy i słowa z liter - Dubrivna
Wybrane słowoheterykrzeczownikrodzaj:
męski osobowyodmiany:
heterycy, heteryka, heterykach, heterykami, heteryki, heterykiem, heterykom, heterykowi, heteryków, heteryku, ,...
eOdmiany.pl ©2024