Nazwisko mężczyzny (pan) - Dudź |
---|
Mianownik (kto?) : Dudź |
To jest Jan Dudź. |
Dopełniacz (kogo?) : Dudzia |
Na spotkaniu zabrakło Jana Dudzia. |
Celownik (komu?) : Dudziowi |
Janowi Dudziowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Dudzia |
Nikt tam nie widział Jana Dudzia. |
Narzędnik (z kim?) : Dudziem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dudziem. |
Miejscownik (o kim?) : Dudziu |
Nie rozmawiamy o Janie Dudziu. |
Wołacz (o!): Dudziu |
Mój drogi Janie Dudziu. |
Nazwisko kobiety (pani) - DudźNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dudź |
Autorką artykułu jest Ewa Dudź. |
Dopełniacz (kogo?) : Dudź |
Udałem się po poradę do Ewy Dudź. |
Celownik (komu?) : Dudź |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Dudź. |
Biernik (kogo?) : Dudź |
Wszyscy lubią Ewę Dudź. |
Narzędnik (z kim?) : Dudź |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dudź. |
Miejscownik (o kim?) : Dudź |
Koleżanki plotkowały o Ewie Dudź. |
Wołacz (o!): Dudź |
Mylisz się Ewo Dudź! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DudźRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Dudziowie, depr. Dudzie |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Dudziowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Dudziów |
Sprawa Ewy i Jana Dudziów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Dudziom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dudziom. |
Biernik (kogo?) : Dudziów |
Ewę i Jana Dudziów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Dudziami |
Z Ewą i Janem Dudziami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Dudziach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dudziach. |
Wołacz (o!): Dudziowie, depr. Dudzie |
Ewo i Janie Dudziowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DudźNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dudź |
To są siostry Ewa i Magda Dudź. |
Dopełniacz (kogo?) : Dudź |
Przed domem Ewy i Magdy Dudź doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Dudź |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dudź. |
Biernik (kogo?) : Dudź |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dudź. |
Narzędnik (z kim?) : Dudź |
Wywiad z Ewą i Magdą Dudź był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Dudź |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dudź. |
Wołacz (o!): Dudź |
Dzień dobry Ewo i Magdo Dudź! |
Zobacz podział na sylaby słowa Dudź
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa Dudź
Zobacz anagramy i słowa z liter - Dudź
Wybrane słowomargrafrzeczownikrodzaj:
męski osobowyodmiany:
margrafa, margrafach, margrafami, margrafem, margrafie, margrafom, margrafowi, margrafowie, margrafów, margrafy, ,...
eOdmiany.pl ©2024