Odmiana nazwiska - Duko
Odmiana przez przypadki nazwiska Duko:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - Duko |
|---|
| Mianownik (kto?) : Duko |
| To jest Jan Duko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Duki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Duki. |
| Celownik (komu?) : Duce |
| Janowi Duce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Dukę |
| Nikt tam nie widział Jana Dukę. |
| Narzędnik (z kim?) : Duką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Duką. |
| Miejscownik (o kim?) : Duce |
| Nie rozmawiamy o Janie Duce. |
| Wołacz (o!): Duko |
| Mój drogi Janie Duko. |
Nazwisko kobiety (pani) - DukoNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Duko |
| Autorką artykułu jest Ewa Duko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Duko |
| Udałem się po poradę do Ewy Duko. |
| Celownik (komu?) : Duko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Duko. |
| Biernik (kogo?) : Duko |
| Wszyscy lubią Ewę Duko. |
| Narzędnik (z kim?) : Duko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Duko. |
| Miejscownik (o kim?) : Duko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Duko. |
| Wołacz (o!): Duko |
| Mylisz się Ewo Duko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DukoRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dukowie, depr. Duki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Dukowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Duków |
| Sprawa Ewy i Jana Duków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Dukom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dukom. |
| Biernik (kogo?) : Duków |
| Ewę i Jana Duków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Dukami |
| Z Ewą i Janem Dukami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Dukach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dukach. |
| Wołacz (o!): Dukowie, depr. Duki |
| Ewo i Janie Dukowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DukoNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Duko |
| To są siostry Ewa i Magda Duko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Duko |
| Przed domem Ewy i Magdy Duko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Duko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Duko. |
| Biernik (kogo?) : Duko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Duko. |
| Narzędnik (z kim?) : Duko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Duko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Duko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Duko. |
| Wołacz (o!): Duko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Duko! |
Wszystkie odmiany nazwiska Duko:
Duko, Duki, Duce, Dukę, Duką, Dukowie, Duków, Dukom, Dukami, Dukach,Zobacz nazwiska podobne do Duko:
DUDEK, DUDA, DUDZIŃSKA, DUBIEL, DUDZIAK, DUDZIK, DUSZYŃSKA, DUTKIEWICZ, DUSZA, DUDKIEWICZ, DUL, DURAJ, DUTKA, DURKA, DUDKA,
Zobacz podział na sylaby słowa Duko
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
Duko
Zobacz anagramy i słowa z liter - Duko
Wybrane słowo