Nazwisko mężczyzny (pan) - Dulnik |
---|
Mianownik (kto?) : Dulnik |
To jest Jan Dulnik. |
Dopełniacz (kogo?) : Dulnika |
Na spotkaniu zabrakło Jana Dulnika. |
Celownik (komu?) : Dulnikowi |
Janowi Dulnikowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Dulnika |
Nikt tam nie widział Jana Dulnika. |
Narzędnik (z kim?) : Dulnikiem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dulnikiem. |
Miejscownik (o kim?) : Dulniku |
Nie rozmawiamy o Janie Dulniku. |
Wołacz (o!): Dulniku |
Mój drogi Janie Dulniku. |
Nazwisko kobiety (pani) - DulnikNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dulnik |
Autorką artykułu jest Ewa Dulnik. |
Dopełniacz (kogo?) : Dulnik |
Udałem się po poradę do Ewy Dulnik. |
Celownik (komu?) : Dulnik |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Dulnik. |
Biernik (kogo?) : Dulnik |
Wszyscy lubią Ewę Dulnik. |
Narzędnik (z kim?) : Dulnik |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dulnik. |
Miejscownik (o kim?) : Dulnik |
Koleżanki plotkowały o Ewie Dulnik. |
Wołacz (o!): Dulnik |
Mylisz się Ewo Dulnik! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DulnikRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Dulnikowie, Dulnicy, depr. Dulniki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Dulnikowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Dulników |
Sprawa Ewy i Jana Dulników nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Dulnikom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dulnikom. |
Biernik (kogo?) : Dulników |
Ewę i Jana Dulników uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Dulnikami |
Z Ewą i Janem Dulnikami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Dulnikach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dulnikach. |
Wołacz (o!): Dulnikowie, Dulnicy, depr. Dulniki |
Ewo i Janie Dulnikowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DulnikNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dulnik |
To są siostry Ewa i Magda Dulnik. |
Dopełniacz (kogo?) : Dulnik |
Przed domem Ewy i Magdy Dulnik doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Dulnik |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dulnik. |
Biernik (kogo?) : Dulnik |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dulnik. |
Narzędnik (z kim?) : Dulnik |
Wywiad z Ewą i Magdą Dulnik był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Dulnik |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dulnik. |
Wołacz (o!): Dulnik |
Dzień dobry Ewo i Magdo Dulnik! |
Zobacz podział na sylaby słowa Dulnik
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa Dulnik
Zobacz anagramy i słowa z liter - Dulnik
Wybrane słowokontuarrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
kontuarom, kontuarami, kontuarach, kontuaru, kontuarowi, kontuarem, kontuarze, kontuary, kontuarów, ,...
eOdmiany.pl ©2024