Odmiana nazwiska - Dunin-Markiewicz
Odmiana przez przypadki nazwiska Dunin-Markiewicz:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - Dunin-Markiewicz |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dunin-Markiewicz |
| To jest Jan Dunin-Markiewicz. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dunina-Markiewicza |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Dunina-Markiewicza. |
| Celownik (komu?) : Duninowi-Markiewiczowi |
| Janowi Duninowi-Markiewiczowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Dunina-Markiewicza |
| Nikt tam nie widział Jana Dunina-Markiewicza. |
| Narzędnik (z kim?) : Duninem-Markiewiczem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Duninem-Markiewiczem. |
| Miejscownik (o kim?) : Duninie-Markiewiczu |
| Nie rozmawiamy o Janie Duninie-Markiewiczu. |
| Wołacz (o!): Duninie-Markiewiczu |
| Mój drogi Janie Duninie-Markiewiczu. |
Nazwisko kobiety (pani) - Dunin-MarkiewiczNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dunin-Markiewicz |
| Autorką artykułu jest Ewa Dunin-Markiewicz. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dunin-Markiewicz |
| Udałem się po poradę do Ewy Dunin-Markiewicz. |
| Celownik (komu?) : Dunin-Markiewicz |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Dunin-Markiewicz. |
| Biernik (kogo?) : Dunin-Markiewicz |
| Wszyscy lubią Ewę Dunin-Markiewicz. |
| Narzędnik (z kim?) : Dunin-Markiewicz |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dunin-Markiewicz. |
| Miejscownik (o kim?) : Dunin-Markiewicz |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Dunin-Markiewicz. |
| Wołacz (o!): Dunin-Markiewicz |
| Mylisz się Ewo Dunin-Markiewicz! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - Dunin-MarkiewiczRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Duninowie-Markiewiczowie |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Duninowie-Markiewiczowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Duninów-Markiewiczów |
| Sprawa Ewy i Jana Duninów-Markiewiczów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Duninom-Markiewiczom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Duninom-Markiewiczom. |
| Biernik (kogo?) : Duninów-Markiewiczów |
| Ewę i Jana Duninów-Markiewiczów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Duninami-Markiewiczami |
| Z Ewą i Janem Duninami-Markiewiczami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Duninach-Markiewiczach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Duninach-Markiewiczach. |
| Wołacz (o!): Duninowie-Markiewiczowie |
| Ewo i Janie Duninowie-Markiewiczowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - Dunin-MarkiewiczNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dunin-Markiewicz |
| To są siostry Ewa i Magda Dunin-Markiewicz. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dunin-Markiewicz |
| Przed domem Ewy i Magdy Dunin-Markiewicz doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Dunin-Markiewicz |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dunin-Markiewicz. |
| Biernik (kogo?) : Dunin-Markiewicz |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dunin-Markiewicz. |
| Narzędnik (z kim?) : Dunin-Markiewicz |
| Wywiad z Ewą i Magdą Dunin-Markiewicz był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Dunin-Markiewicz |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dunin-Markiewicz. |
| Wołacz (o!): Dunin-Markiewicz |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Dunin-Markiewicz! |
Wszystkie odmiany nazwiska Dunin-Markiewicz:
Dunin-Markiewicz, Dunina-Markiewicza, Duninowi-Markiewiczowi, Duninem-Markiewiczem, Duninie-Markiewiczu, Duninowie-Markiewiczowie, Duninów-Markiewiczów, Duninom-Markiewiczom, Duninami-Markiewiczami, Duninach-Markiewiczach,
Zobacz co to jest Dunin-Markiewicz
Zobacz podział na sylaby słowa Dunin-Markiewicz
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
Dunin-Markiewicz
Zobacz synonimy słowa Dunin-Markiewicz
Zobacz anagramy i słowa z liter - Dunin-Markiewicz
Wybrane słowo