Nazwisko mężczyzny (pan) - DurkaNazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Durka |
To jest Jan Durka. |
Dopełniacz (kogo?) : Durki |
Na spotkaniu zabrakło Jana Durki. |
Celownik (komu?) : Durce |
Janowi Durce dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Durkę |
Nikt tam nie widział Jana Durkę. |
Narzędnik (z kim?) : Durką |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Durką. |
Miejscownik (o kim?) : Durce |
Nie rozmawiamy o Janie Durce. |
Wołacz (o!): Durko |
Mój drogi Janie Durko. |
Nazwisko kobiety (pani) - Durka |
---|
Mianownik (kto?) : Durka |
Autorką artykułu jest Ewa Durka. |
Dopełniacz (kogo?) : Durki |
Udałem się po poradę do Ewy Durki. |
Celownik (komu?) : Durce |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Durce. |
Biernik (kogo?) : Durkę |
Wszyscy lubią Ewę Durkę. |
Narzędnik (z kim?) : Durką |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Durką. |
Miejscownik (o kim?) : Durce |
Koleżanki plotkowały o Ewie Durce. |
Wołacz (o!): Durko |
Mylisz się Ewo Durko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DurkaRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Durkowie, depr. Durki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Durkowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Durków |
Sprawa Ewy i Jana Durków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Durkom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Durkom. |
Biernik (kogo?) : Durków |
Ewę i Jana Durków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Durkami |
Z Ewą i Janem Durkami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Durkach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Durkach. |
Wołacz (o!): Durkowie, depr. Durki |
Ewo i Janie Durkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - Durka |
---|
Mianownik (kto?) : Durki |
To są siostry Ewa i Magda Durki. |
Dopełniacz (kogo?) : Durek |
Przed domem Ewy i Magdy Durek doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Durkom |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Durkom. |
Biernik (kogo?) : Durki |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Durki. |
Narzędnik (z kim?) : Durkami |
Wywiad z Ewą i Magdą Durkami był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Durkach |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Durkach. |
Wołacz (o!): Durki |
Dzień dobry Ewo i Magdo Durki! |
Zobacz podział na sylaby słowa Durka
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa Durka
Zobacz anagramy i słowa z liter - Durka
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024