Odmiana nazwiska - Duru
Zobacz też odmianę slowa DURU
Odmiana przez przypadki nazwiska Duru:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - Duru |
|---|
| Mianownik (kto?) : Duru |
| To jest Jan Duru. |
| Dopełniacz (kogo?) : Duru |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Duru. |
| Celownik (komu?) : Duru |
| Janowi Duru dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Duru |
| Nikt tam nie widział Jana Duru. |
| Narzędnik (z kim?) : Duru |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Duru. |
| Miejscownik (o kim?) : Duru |
| Nie rozmawiamy o Janie Duru. |
| Wołacz (o!): Duru |
| Mój drogi Janie Duru. |
Nazwisko kobiety (pani) - DuruNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Duru |
| Autorką artykułu jest Ewa Duru. |
| Dopełniacz (kogo?) : Duru |
| Udałem się po poradę do Ewy Duru. |
| Celownik (komu?) : Duru |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Duru. |
| Biernik (kogo?) : Duru |
| Wszyscy lubią Ewę Duru. |
| Narzędnik (z kim?) : Duru |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Duru. |
| Miejscownik (o kim?) : Duru |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Duru. |
| Wołacz (o!): Duru |
| Mylisz się Ewo Duru! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DuruRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Duru, depr. Duru |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Duru. |
| Dopełniacz (kogo?) : Duru |
| Sprawa Ewy i Jana Duru nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Duru |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Duru. |
| Biernik (kogo?) : Duru |
| Ewę i Jana Duru uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Duru |
| Z Ewą i Janem Duru mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Duru |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Duru. |
| Wołacz (o!): Duru, depr. Duru |
| Ewo i Janie Duru, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DuruNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Duru |
| To są siostry Ewa i Magda Duru. |
| Dopełniacz (kogo?) : Duru |
| Przed domem Ewy i Magdy Duru doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Duru |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Duru. |
| Biernik (kogo?) : Duru |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Duru. |
| Narzędnik (z kim?) : Duru |
| Wywiad z Ewą i Magdą Duru był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Duru |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Duru. |
| Wołacz (o!): Duru |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Duru! |
Wszystkie odmiany nazwiska Duru:
Duru,Zobacz nazwiska podobne do Duru:
DUDEK, DUDA, DUDZIŃSKA, DUBIEL, DUDZIAK, DUDZIK, DUSZYŃSKA, DUTKIEWICZ, DUSZA, DUDKIEWICZ, DUL, DURAJ, DUTKA, DURKA, DUDKA,
Zobacz podział na sylaby słowa Duru
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
Duru
Zobacz anagramy i słowa z liter - Duru
Wybrane słowo