Nazwisko mężczyzny (pan) - DuryńskaNazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Duryńska |
To jest Jan Duryńska. |
Dopełniacz (kogo?) : Duryński |
Na spotkaniu zabrakło Jana Duryński. |
Celownik (komu?) : Duryńsce |
Janowi Duryńsce dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Duryńskę |
Nikt tam nie widział Jana Duryńskę. |
Narzędnik (z kim?) : Duryńską |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Duryńską. |
Miejscownik (o kim?) : Duryńsce |
Nie rozmawiamy o Janie Duryńsce. |
Wołacz (o!): Duryńsko |
Mój drogi Janie Duryńsko. |
Nazwisko kobiety (pani) - Duryńska |
---|
Mianownik (kto?) : Duryńska |
Autorką artykułu jest Ewa Duryńska. |
Dopełniacz (kogo?) : Duryńskiej |
Udałem się po poradę do Ewy Duryńskiej. |
Celownik (komu?) : Duryńskiej |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Duryńskiej. |
Biernik (kogo?) : Duryńską |
Wszyscy lubią Ewę Duryńską. |
Narzędnik (z kim?) : Duryńską |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Duryńską. |
Miejscownik (o kim?) : Duryńskiej |
Koleżanki plotkowały o Ewie Duryńskiej. |
Wołacz (o!): Duryńska |
Mylisz się Ewo Duryńska! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DuryńskaRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Duryńskowie, depr. Duryński |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Duryńskowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Duryńsków |
Sprawa Ewy i Jana Duryńsków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Duryńskom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Duryńskom. |
Biernik (kogo?) : Duryńsków |
Ewę i Jana Duryńsków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Duryńskami |
Z Ewą i Janem Duryńskami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Duryńskach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Duryńskach. |
Wołacz (o!): Duryńskowie, depr. Duryński |
Ewo i Janie Duryńskowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - Duryńska |
---|
Mianownik (kto?) : Duryńskie |
To są siostry Ewa i Magda Duryńskie. |
Dopełniacz (kogo?) : Duryńskich |
Przed domem Ewy i Magdy Duryńskich doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Duryńskim |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Duryńskim. |
Biernik (kogo?) : Duryńskie |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Duryńskie. |
Narzędnik (z kim?) : Duryńskimi |
Wywiad z Ewą i Magdą Duryńskimi był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Duryńskich |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Duryńskich. |
Wołacz (o!): Duryńskie |
Dzień dobry Ewo i Magdo Duryńskie! |
Zobacz podział na sylaby słowa Duryńska
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa Duryńska
Zobacz synonimy słowa Duryńska
Zobacz anagramy i słowa z liter - Duryńska
Wybrane słoworozrzutrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
rozrzuty, rozrzutu, rozrzutów, rozrzutowi, rozrzutom, rozrzutem, rozrzutami, rozrzutach, rozrzucie, ,...
eOdmiany.pl ©2024