Nazwisko mężczyzny (pan) - Dygut |
---|
Mianownik (kto?) : Dygut |
To jest Jan Dygut. |
Dopełniacz (kogo?) : Dyguta |
Na spotkaniu zabrakło Jana Dyguta. |
Celownik (komu?) : Dygutowi |
Janowi Dygutowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Dyguta |
Nikt tam nie widział Jana Dyguta. |
Narzędnik (z kim?) : Dygutem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dygutem. |
Miejscownik (o kim?) : Dygucie |
Nie rozmawiamy o Janie Dygucie. |
Wołacz (o!): Dygucie |
Mój drogi Janie Dygucie. |
Nazwisko kobiety (pani) - DygutNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dygut |
Autorką artykułu jest Ewa Dygut. |
Dopełniacz (kogo?) : Dygut |
Udałem się po poradę do Ewy Dygut. |
Celownik (komu?) : Dygut |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Dygut. |
Biernik (kogo?) : Dygut |
Wszyscy lubią Ewę Dygut. |
Narzędnik (z kim?) : Dygut |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dygut. |
Miejscownik (o kim?) : Dygut |
Koleżanki plotkowały o Ewie Dygut. |
Wołacz (o!): Dygut |
Mylisz się Ewo Dygut! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DygutRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Dygutowie, depr. Dyguty |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Dygutowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Dygutów |
Sprawa Ewy i Jana Dygutów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Dygutom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dygutom. |
Biernik (kogo?) : Dygutów |
Ewę i Jana Dygutów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Dygutami |
Z Ewą i Janem Dygutami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Dygutach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dygutach. |
Wołacz (o!): Dygutowie, depr. Dyguty |
Ewo i Janie Dygutowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DygutNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dygut |
To są siostry Ewa i Magda Dygut. |
Dopełniacz (kogo?) : Dygut |
Przed domem Ewy i Magdy Dygut doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Dygut |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dygut. |
Biernik (kogo?) : Dygut |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dygut. |
Narzędnik (z kim?) : Dygut |
Wywiad z Ewą i Magdą Dygut był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Dygut |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dygut. |
Wołacz (o!): Dygut |
Dzień dobry Ewo i Magdo Dygut! |
Zobacz podział na sylaby słowa Dygut
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa Dygut
Zobacz anagramy i słowa z liter - Dygut
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024