Odmiana nazwiska - Dyngus
Zobacz też odmianę slowa DYNGUS
Odmiana przez przypadki nazwiska Dyngus:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - Dyngus |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dyngus |
| To jest Jan Dyngus. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dyngusa |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Dyngusa. |
| Celownik (komu?) : Dyngusowi |
| Janowi Dyngusowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Dyngusa |
| Nikt tam nie widział Jana Dyngusa. |
| Narzędnik (z kim?) : Dyngusem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dyngusem. |
| Miejscownik (o kim?) : Dyngusie |
| Nie rozmawiamy o Janie Dyngusie. |
| Wołacz (o!): Dyngusie |
| Mój drogi Janie Dyngusie. |
Nazwisko kobiety (pani) - DyngusNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dyngus |
| Autorką artykułu jest Ewa Dyngus. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dyngus |
| Udałem się po poradę do Ewy Dyngus. |
| Celownik (komu?) : Dyngus |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Dyngus. |
| Biernik (kogo?) : Dyngus |
| Wszyscy lubią Ewę Dyngus. |
| Narzędnik (z kim?) : Dyngus |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dyngus. |
| Miejscownik (o kim?) : Dyngus |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Dyngus. |
| Wołacz (o!): Dyngus |
| Mylisz się Ewo Dyngus! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DyngusRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dyngusowie |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Dyngusowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dyngusów |
| Sprawa Ewy i Jana Dyngusów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Dyngusom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dyngusom. |
| Biernik (kogo?) : Dyngusów |
| Ewę i Jana Dyngusów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Dyngusami |
| Z Ewą i Janem Dyngusami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Dyngusach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dyngusach. |
| Wołacz (o!): Dyngusie |
| Ewo i Janie Dyngusie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DyngusNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dyngus |
| To są siostry Ewa i Magda Dyngus. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dyngus |
| Przed domem Ewy i Magdy Dyngus doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Dyngus |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dyngus. |
| Biernik (kogo?) : Dyngus |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dyngus. |
| Narzędnik (z kim?) : Dyngus |
| Wywiad z Ewą i Magdą Dyngus był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Dyngus |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dyngus. |
| Wołacz (o!): Dyngus |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Dyngus! |
Wszystkie odmiany nazwiska Dyngus:
Dyngus, Dyngusa, Dyngusowi, Dyngusem, Dyngusie, Dyngusowie, Dyngusów, Dyngusom, Dyngusami, Dyngusach,Zobacz nazwiska podobne do Dyngus:
DYNGOSZ, DYNGER, DYNGLER, DYNGUSIAK,
Zobacz podział na sylaby słowa Dyngus
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
Dyngus
Zobacz anagramy i słowa z liter - Dyngus
Wybrane słowoasonansrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
asonansom, asonansami, asonansach, asonansu, asonansowi, asonansem, asonansie, asonansy, asonansów, asonanse, ,...