Odmiana nazwiska - DĄBKO
Zobacz też odmianę slowa DĄBKO
Odmiana przez przypadki nazwiska DĄBKO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - DĄBKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dąbko |
| To jest Jan Dąbko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dąbki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Dąbki. |
| Celownik (komu?) : Dąbce |
| Janowi Dąbce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Dąbkę |
| Nikt tam nie widział Jana Dąbkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Dąbką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dąbką. |
| Miejscownik (o kim?) : Dąbce |
| Nie rozmawiamy o Janie Dąbce. |
| Wołacz (o!): Dąbko |
| Mój drogi Janie Dąbko. |
Nazwisko kobiety (pani) - DĄBKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dąbko |
| Autorką artykułu jest Ewa Dąbko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dąbko |
| Udałem się po poradę do Ewy Dąbko. |
| Celownik (komu?) : Dąbko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Dąbko. |
| Biernik (kogo?) : Dąbko |
| Wszyscy lubią Ewę Dąbko. |
| Narzędnik (z kim?) : Dąbko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dąbko. |
| Miejscownik (o kim?) : Dąbko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Dąbko. |
| Wołacz (o!): Dąbko |
| Mylisz się Ewo Dąbko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DĄBKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dąbkowie, depr. Dąbki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Dąbkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dąbków |
| Sprawa Ewy i Jana Dąbków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Dąbkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dąbkom. |
| Biernik (kogo?) : Dąbków |
| Ewę i Jana Dąbków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Dąbkami |
| Z Ewą i Janem Dąbkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Dąbkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dąbkach. |
| Wołacz (o!): Dąbkowie, depr. Dąbki |
| Ewo i Janie Dąbkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DĄBKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dąbko |
| To są siostry Ewa i Magda Dąbko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dąbko |
| Przed domem Ewy i Magdy Dąbko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Dąbko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dąbko. |
| Biernik (kogo?) : Dąbko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dąbko. |
| Narzędnik (z kim?) : Dąbko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Dąbko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Dąbko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dąbko. |
| Wołacz (o!): Dąbko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Dąbko! |
Wszystkie odmiany nazwiska DĄBKO:
Dąbko, Dąbki, Dąbce, Dąbkę, Dąbką, Dąbkowie, Dąbków, Dąbkom, Dąbkami, Dąbkach,Zobacz nazwiska podobne do DĄBKO:
DĄBROWSKA, DĄBEK, DĄBKOWSKA, DĄBROWA, DĄBSKA, DĄBROWICZ, DĄBRÓWKA, DĄBROŚ, DĄBAL, DĄBROWIECKA, DĄBKIEWICZ, DĄBROWNA, DĄBROWSKI, DĄBAŁA, DĄBRZALSKA,
Zobacz podział na sylaby słowa DĄBKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DĄBKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - DĄBKO
Wybrane słowo