Nazwisko mężczyzny (pan) - DĘBINSKANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Dębinska |
To jest Jan Dębinska. |
Dopełniacz (kogo?) : Dębinski |
Na spotkaniu zabrakło Jana Dębinski. |
Celownik (komu?) : Dębinsce |
Janowi Dębinsce dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Dębinskę |
Nikt tam nie widział Jana Dębinskę. |
Narzędnik (z kim?) : Dębinską |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dębinską. |
Miejscownik (o kim?) : Dębinsce |
Nie rozmawiamy o Janie Dębinsce. |
Wołacz (o!): Dębinsko |
Mój drogi Janie Dębinsko. |
Nazwisko kobiety (pani) - DĘBINSKA |
---|
Mianownik (kto?) : Dębinska |
Autorką artykułu jest Ewa Dębinska. |
Dopełniacz (kogo?) : Dębinskiej |
Udałem się po poradę do Ewy Dębinskiej. |
Celownik (komu?) : Dębinskiej |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Dębinskiej. |
Biernik (kogo?) : Dębinską |
Wszyscy lubią Ewę Dębinską. |
Narzędnik (z kim?) : Dębinską |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dębinską. |
Miejscownik (o kim?) : Dębinskiej |
Koleżanki plotkowały o Ewie Dębinskiej. |
Wołacz (o!): Dębinska |
Mylisz się Ewo Dębinska! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DĘBINSKARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Dębinskowie, depr. Dębinski |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Dębinskowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Dębinsków |
Sprawa Ewy i Jana Dębinsków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Dębinskom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dębinskom. |
Biernik (kogo?) : Dębinsków |
Ewę i Jana Dębinsków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Dębinskami |
Z Ewą i Janem Dębinskami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Dębinskach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dębinskach. |
Wołacz (o!): Dębinskowie, depr. Dębinski |
Ewo i Janie Dębinskowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DĘBINSKA |
---|
Mianownik (kto?) : Dębinskie |
To są siostry Ewa i Magda Dębinskie. |
Dopełniacz (kogo?) : Dębinskich |
Przed domem Ewy i Magdy Dębinskich doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Dębinskim |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dębinskim. |
Biernik (kogo?) : Dębinskie |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dębinskie. |
Narzędnik (z kim?) : Dębinskimi |
Wywiad z Ewą i Magdą Dębinskimi był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Dębinskich |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dębinskich. |
Wołacz (o!): Dębinskie |
Dzień dobry Ewo i Magdo Dębinskie! |
Zobacz podział na sylaby słowa DĘBINSKA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa DĘBINSKA
Zobacz synonimy słowa DĘBINSKA
Zobacz anagramy i słowa z liter - DĘBINSKA
Wybrane słowowagonikrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
wagoniku, wagoników, wagonikowi, wagonikom, wagonikiem, wagoniki, wagonikami, wagonikach, wagonika, ,...
eOdmiany.pl ©2024