Nazwisko mężczyzny (pan) - DĘBNICKI |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dębnicki |
| To jest Jan Dębnicki. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dębnickiego |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Dębnickiego. |
| Celownik (komu?) : Dębnickiemu |
| Janowi Dębnickiemu dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Dębnickiego |
| Nikt tam nie widział Jana Dębnickiego. |
| Narzędnik (z kim?) : Dębnickim |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dębnickim. |
| Miejscownik (o kim?) : Dębnickim |
| Nie rozmawiamy o Janie Dębnickim. |
| Wołacz (o!): Dębnicki |
| Mój drogi Janie Dębnicki. |
Nazwisko kobiety (pani) - DĘBNICKINazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dębnicki |
| Autorką artykułu jest Ewa Dębnicki. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dębnicki |
| Udałem się po poradę do Ewy Dębnicki. |
| Celownik (komu?) : Dębnicki |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Dębnicki. |
| Biernik (kogo?) : Dębnicki |
| Wszyscy lubią Ewę Dębnicki. |
| Narzędnik (z kim?) : Dębnicki |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dębnicki. |
| Miejscownik (o kim?) : Dębnicki |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Dębnicki. |
| Wołacz (o!): Dębnicki |
| Mylisz się Ewo Dębnicki! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DĘBNICKIRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dębniccy, depr. Dębnickie |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Dębniccy. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dębnickich |
| Sprawa Ewy i Jana Dębnickich nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Dębnickim |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dębnickim. |
| Biernik (kogo?) : Dębnickich |
| Ewę i Jana Dębnickich uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Dębnickimi |
| Z Ewą i Janem Dębnickimi mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Dębnickich |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dębnickich. |
| Wołacz (o!): Dębniccy, depr. Dębnickie |
| Ewo i Janie Dębniccy, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DĘBNICKINazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dębnicki |
| To są siostry Ewa i Magda Dębnicki. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dębnicki |
| Przed domem Ewy i Magdy Dębnicki doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Dębnicki |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dębnicki. |
| Biernik (kogo?) : Dębnicki |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dębnicki. |
| Narzędnik (z kim?) : Dębnicki |
| Wywiad z Ewą i Magdą Dębnicki był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Dębnicki |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dębnicki. |
| Wołacz (o!): Dębnicki |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Dębnicki! |
Zobacz podział na sylaby słowa DĘBNICKI
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DĘBNICKI
Zobacz synonimy słowa DĘBNICKI
Zobacz anagramy i słowa z liter - DĘBNICKI
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025