Nazwisko mężczyzny (pan) - DĘGUSIAK |
---|
Mianownik (kto?) : Dęgusiak |
To jest Jan Dęgusiak. |
Dopełniacz (kogo?) : Dęgusiaka |
Na spotkaniu zabrakło Jana Dęgusiaka. |
Celownik (komu?) : Dęgusiakowi |
Janowi Dęgusiakowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Dęgusiaka |
Nikt tam nie widział Jana Dęgusiaka. |
Narzędnik (z kim?) : Dęgusiakiem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dęgusiakiem. |
Miejscownik (o kim?) : Dęgusiaku |
Nie rozmawiamy o Janie Dęgusiaku. |
Wołacz (o!): Dęgusiaku |
Mój drogi Janie Dęgusiaku. |
Nazwisko kobiety (pani) - DĘGUSIAKNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dęgusiak |
Autorką artykułu jest Ewa Dęgusiak. |
Dopełniacz (kogo?) : Dęgusiak |
Udałem się po poradę do Ewy Dęgusiak. |
Celownik (komu?) : Dęgusiak |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Dęgusiak. |
Biernik (kogo?) : Dęgusiak |
Wszyscy lubią Ewę Dęgusiak. |
Narzędnik (z kim?) : Dęgusiak |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dęgusiak. |
Miejscownik (o kim?) : Dęgusiak |
Koleżanki plotkowały o Ewie Dęgusiak. |
Wołacz (o!): Dęgusiak |
Mylisz się Ewo Dęgusiak! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DĘGUSIAKRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Dęgusiakowie, Dęgusiacy, depr. Dęgusiaki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Dęgusiakowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Dęgusiaków |
Sprawa Ewy i Jana Dęgusiaków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Dęgusiakom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dęgusiakom. |
Biernik (kogo?) : Dęgusiaków |
Ewę i Jana Dęgusiaków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Dęgusiakami |
Z Ewą i Janem Dęgusiakami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Dęgusiakach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dęgusiakach. |
Wołacz (o!): Dęgusiakowie, Dęgusiacy, depr. Dęgusiaki |
Ewo i Janie Dęgusiakowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DĘGUSIAKNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dęgusiak |
To są siostry Ewa i Magda Dęgusiak. |
Dopełniacz (kogo?) : Dęgusiak |
Przed domem Ewy i Magdy Dęgusiak doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Dęgusiak |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dęgusiak. |
Biernik (kogo?) : Dęgusiak |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dęgusiak. |
Narzędnik (z kim?) : Dęgusiak |
Wywiad z Ewą i Magdą Dęgusiak był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Dęgusiak |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dęgusiak. |
Wołacz (o!): Dęgusiak |
Dzień dobry Ewo i Magdo Dęgusiak! |
Zobacz podział na sylaby słowa DĘGUSIAK
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa DĘGUSIAK
Zobacz synonimy słowa DĘGUSIAK
Zobacz anagramy i słowa z liter - DĘGUSIAK
Wybrane słowozsyfićczasownik dokonanyodmiany:
zsyfieni, zsyfiona, zsyfioną, zsyfione, zsyfionego, zsyfionej, zsyfionemu, zsyfiony, zsyfionych, zsyfionym, zsyfionymi, ,...
eOdmiany.pl ©2025