Odmiana nazwiska - Dźwiarek
Odmiana przez przypadki nazwiska Dźwiarek:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - Dźwiarek |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dźwiarek |
| To jest Jan Dźwiarek. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dźwiarka |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Dźwiarka. |
| Celownik (komu?) : Dźwiarkowi |
| Janowi Dźwiarkowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Dźwiarka |
| Nikt tam nie widział Jana Dźwiarka. |
| Narzędnik (z kim?) : Dźwiarkiem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dźwiarkiem. |
| Miejscownik (o kim?) : Dźwiarku |
| Nie rozmawiamy o Janie Dźwiarku. |
| Wołacz (o!): Dźwiarku |
| Mój drogi Janie Dźwiarku. |
Nazwisko kobiety (pani) - DźwiarekNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dźwiarek |
| Autorką artykułu jest Ewa Dźwiarek. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dźwiarek |
| Udałem się po poradę do Ewy Dźwiarek. |
| Celownik (komu?) : Dźwiarek |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Dźwiarek. |
| Biernik (kogo?) : Dźwiarek |
| Wszyscy lubią Ewę Dźwiarek. |
| Narzędnik (z kim?) : Dźwiarek |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dźwiarek. |
| Miejscownik (o kim?) : Dźwiarek |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Dźwiarek. |
| Wołacz (o!): Dźwiarek |
| Mylisz się Ewo Dźwiarek! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DźwiarekRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dźwiarkowie, Dźwiarcy, depr. Dźwiarki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Dźwiarkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dźwiarków |
| Sprawa Ewy i Jana Dźwiarków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Dźwiarkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dźwiarkom. |
| Biernik (kogo?) : Dźwiarków |
| Ewę i Jana Dźwiarków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Dźwiarkami |
| Z Ewą i Janem Dźwiarkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Dźwiarkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dźwiarkach. |
| Wołacz (o!): Dźwiarkowie, Dźwiarcy, depr. Dźwiarki |
| Ewo i Janie Dźwiarkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DźwiarekNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dźwiarek |
| To są siostry Ewa i Magda Dźwiarek. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dźwiarek |
| Przed domem Ewy i Magdy Dźwiarek doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Dźwiarek |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dźwiarek. |
| Biernik (kogo?) : Dźwiarek |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dźwiarek. |
| Narzędnik (z kim?) : Dźwiarek |
| Wywiad z Ewą i Magdą Dźwiarek był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Dźwiarek |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dźwiarek. |
| Wołacz (o!): Dźwiarek |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Dźwiarek! |
Wszystkie odmiany nazwiska Dźwiarek:
Dźwiarek, Dźwiarka, Dźwiarkowi, Dźwiarkiem, Dźwiarku, Dźwiarkowie, Dźwiarcy, Dźwiarki, Dźwiarków, Dźwiarkom, Dźwiarkami, Dźwiarkach,
Zobacz podział na sylaby słowa Dźwiarek
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
Dźwiarek
Zobacz synonimy słowa Dźwiarek
Zobacz anagramy i słowa z liter - Dźwiarek