Odmiana nazwiska - Dżuro
Odmiana przez przypadki nazwiska Dżuro:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - Dżuro |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dżuro |
| To jest Jan Dżuro. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dżury |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Dżury. |
| Celownik (komu?) : Dżurze |
| Janowi Dżurze dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Dżurę |
| Nikt tam nie widział Jana Dżurę. |
| Narzędnik (z kim?) : Dżurą |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dżurą. |
| Miejscownik (o kim?) : Dżurze |
| Nie rozmawiamy o Janie Dżurze. |
| Wołacz (o!): Dżuro |
| Mój drogi Janie Dżuro. |
Nazwisko kobiety (pani) - DżuroNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dżuro |
| Autorką artykułu jest Ewa Dżuro. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dżuro |
| Udałem się po poradę do Ewy Dżuro. |
| Celownik (komu?) : Dżuro |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Dżuro. |
| Biernik (kogo?) : Dżuro |
| Wszyscy lubią Ewę Dżuro. |
| Narzędnik (z kim?) : Dżuro |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dżuro. |
| Miejscownik (o kim?) : Dżuro |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Dżuro. |
| Wołacz (o!): Dżuro |
| Mylisz się Ewo Dżuro! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DżuroRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dżurowie, depr. Dżury |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Dżurowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dżurów |
| Sprawa Ewy i Jana Dżurów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Dżurom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dżurom. |
| Biernik (kogo?) : Dżurów |
| Ewę i Jana Dżurów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Dżurami |
| Z Ewą i Janem Dżurami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Dżurach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dżurach. |
| Wołacz (o!): Dżurowie, depr. Dżury |
| Ewo i Janie Dżurowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DżuroNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dżuro |
| To są siostry Ewa i Magda Dżuro. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dżuro |
| Przed domem Ewy i Magdy Dżuro doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Dżuro |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dżuro. |
| Biernik (kogo?) : Dżuro |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dżuro. |
| Narzędnik (z kim?) : Dżuro |
| Wywiad z Ewą i Magdą Dżuro był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Dżuro |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dżuro. |
| Wołacz (o!): Dżuro |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Dżuro! |
Wszystkie odmiany nazwiska Dżuro:
Dżuro, Dżury, Dżurze, Dżurę, Dżurą, Dżurowie, Dżurów, Dżurom, Dżurami, Dżurach,Zobacz nazwiska podobne do Dżuro:
DŻUGAJ, DŻUGAN, DŻUS, DŻUŁA, DŻUGAŁA, DŻUMAGA, DŻUMAK, DŻUMYŁO, DŻUMAN, DŻUMBELAK, DŻUMAŁO, DŻURA, DŻUL, DŻUR, DŻUMYK,
Zobacz podział na sylaby słowa Dżuro
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
Dżuro
Zobacz anagramy i słowa z liter - Dżuro
Wybrane słowozdusićczasownik dokonanyodmiany:
zduśże, zduśmyż, zduśmy, zduścież, zduście, zduś, zduszonymi, zduszonym, zduszonych, zduszono, zduszonemu, ,...