Nazwisko mężczyzny (pan) - EISMAR |
---|
Mianownik (kto?) : Eismar |
To jest Jan Eismar. |
Dopełniacz (kogo?) : Eismara |
Na spotkaniu zabrakło Jana Eismara. |
Celownik (komu?) : Eismarowi |
Janowi Eismarowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Eismara |
Nikt tam nie widział Jana Eismara. |
Narzędnik (z kim?) : Eismarem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Eismarem. |
Miejscownik (o kim?) : Eismarze |
Nie rozmawiamy o Janie Eismarze. |
Wołacz (o!): Eismarze |
Mój drogi Janie Eismarze. |
Nazwisko kobiety (pani) - EISMARNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Eismar |
Autorką artykułu jest Ewa Eismar. |
Dopełniacz (kogo?) : Eismar |
Udałem się po poradę do Ewy Eismar. |
Celownik (komu?) : Eismar |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Eismar. |
Biernik (kogo?) : Eismar |
Wszyscy lubią Ewę Eismar. |
Narzędnik (z kim?) : Eismar |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Eismar. |
Miejscownik (o kim?) : Eismar |
Koleżanki plotkowały o Ewie Eismar. |
Wołacz (o!): Eismar |
Mylisz się Ewo Eismar! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - EISMARRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Eismarowie, depr. Eismary |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Eismarowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Eismarów |
Sprawa Ewy i Jana Eismarów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Eismarom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Eismarom. |
Biernik (kogo?) : Eismarów |
Ewę i Jana Eismarów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Eismarami |
Z Ewą i Janem Eismarami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Eismarach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Eismarach. |
Wołacz (o!): Eismarowie, depr. Eismary |
Ewo i Janie Eismarowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - EISMARNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Eismar |
To są siostry Ewa i Magda Eismar. |
Dopełniacz (kogo?) : Eismar |
Przed domem Ewy i Magdy Eismar doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Eismar |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Eismar. |
Biernik (kogo?) : Eismar |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Eismar. |
Narzędnik (z kim?) : Eismar |
Wywiad z Ewą i Magdą Eismar był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Eismar |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Eismar. |
Wołacz (o!): Eismar |
Dzień dobry Ewo i Magdo Eismar! |
Zobacz podział na sylaby słowa EISMAR
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa EISMAR
Zobacz anagramy i słowa z liter - EISMAR
Wybrane słowomotylkirzeczownik
eOdmiany.pl ©2024