Nazwisko mężczyzny (pan) - FENIG |
|---|
| Mianownik (kto?) : Fenig |
| To jest Jan Fenig. |
| Dopełniacz (kogo?) : Feniga |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Feniga. |
| Celownik (komu?) : Fenigowi |
| Janowi Fenigowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Feniga |
| Nikt tam nie widział Jana Feniga. |
| Narzędnik (z kim?) : Fenigiem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Fenigiem. |
| Miejscownik (o kim?) : Fenigu |
| Nie rozmawiamy o Janie Fenigu. |
| Wołacz (o!): Fenigu |
| Mój drogi Janie Fenigu. |
Nazwisko kobiety (pani) - FENIGNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Fenig |
| Autorką artykułu jest Ewa Fenig. |
| Dopełniacz (kogo?) : Fenig |
| Udałem się po poradę do Ewy Fenig. |
| Celownik (komu?) : Fenig |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Fenig. |
| Biernik (kogo?) : Fenig |
| Wszyscy lubią Ewę Fenig. |
| Narzędnik (z kim?) : Fenig |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Fenig. |
| Miejscownik (o kim?) : Fenig |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Fenig. |
| Wołacz (o!): Fenig |
| Mylisz się Ewo Fenig! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - FENIGRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Fenigowie, Fenidzy, depr. Fenigi |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Fenigowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Fenigów |
| Sprawa Ewy i Jana Fenigów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Fenigom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Fenigom. |
| Biernik (kogo?) : Fenigów |
| Ewę i Jana Fenigów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Fenigami |
| Z Ewą i Janem Fenigami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Fenigach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Fenigach. |
| Wołacz (o!): Fenigowie, Fenidzy, depr. Fenigi |
| Ewo i Janie Fenigowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - FENIGNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Fenig |
| To są siostry Ewa i Magda Fenig. |
| Dopełniacz (kogo?) : Fenig |
| Przed domem Ewy i Magdy Fenig doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Fenig |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Fenig. |
| Biernik (kogo?) : Fenig |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Fenig. |
| Narzędnik (z kim?) : Fenig |
| Wywiad z Ewą i Magdą Fenig był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Fenig |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Fenig. |
| Wołacz (o!): Fenig |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Fenig! |
Zobacz podział na sylaby słowa FENIG
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
FENIG
Zobacz anagramy i słowa z liter - FENIG
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025