Odmiana nazwiska - FENU
Zobacz też odmianę slowa FENU
Odmiana przez przypadki nazwiska FENU:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - FENU |
|---|
| Mianownik (kto?) : Fenu |
| To jest Jan Fenu. |
| Dopełniacz (kogo?) : Fenu |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Fenu. |
| Celownik (komu?) : Fenu |
| Janowi Fenu dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Fenu |
| Nikt tam nie widział Jana Fenu. |
| Narzędnik (z kim?) : Fenu |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Fenu. |
| Miejscownik (o kim?) : Fenu |
| Nie rozmawiamy o Janie Fenu. |
| Wołacz (o!): Fenu |
| Mój drogi Janie Fenu. |
Nazwisko kobiety (pani) - FENUNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Fenu |
| Autorką artykułu jest Ewa Fenu. |
| Dopełniacz (kogo?) : Fenu |
| Udałem się po poradę do Ewy Fenu. |
| Celownik (komu?) : Fenu |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Fenu. |
| Biernik (kogo?) : Fenu |
| Wszyscy lubią Ewę Fenu. |
| Narzędnik (z kim?) : Fenu |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Fenu. |
| Miejscownik (o kim?) : Fenu |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Fenu. |
| Wołacz (o!): Fenu |
| Mylisz się Ewo Fenu! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - FENURównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Fenu, depr. Fenu |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Fenu. |
| Dopełniacz (kogo?) : Fenu |
| Sprawa Ewy i Jana Fenu nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Fenu |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Fenu. |
| Biernik (kogo?) : Fenu |
| Ewę i Jana Fenu uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Fenu |
| Z Ewą i Janem Fenu mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Fenu |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Fenu. |
| Wołacz (o!): Fenu, depr. Fenu |
| Ewo i Janie Fenu, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - FENUNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Fenu |
| To są siostry Ewa i Magda Fenu. |
| Dopełniacz (kogo?) : Fenu |
| Przed domem Ewy i Magdy Fenu doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Fenu |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Fenu. |
| Biernik (kogo?) : Fenu |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Fenu. |
| Narzędnik (z kim?) : Fenu |
| Wywiad z Ewą i Magdą Fenu był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Fenu |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Fenu. |
| Wołacz (o!): Fenu |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Fenu! |
Wszystkie odmiany nazwiska FENU:
Fenu,Zobacz nazwiska podobne do FENU:
FERENC, FEDOROWICZ, FELCZAK, FELIKS, FERENS, FEDEROWICZ, FERET, FELSKA, FEDAK, FELIŃSKA, FEDORCZYK, FERDYN, FELISIAK, FELIKSIAK, FECHNER,
Zobacz podział na sylaby słowa FENU
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
FENU
Zobacz anagramy i słowa z liter - FENU
Wybrane słowoszponrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowy