Odmiana nazwiska - FINN
Odmiana przez przypadki nazwiska FINN:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - FINN |
|---|
| Mianownik (kto?) : Finn |
| To jest Jan Finn. |
| Dopełniacz (kogo?) : Finna |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Finna. |
| Celownik (komu?) : Finnowi |
| Janowi Finnowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Finna |
| Nikt tam nie widział Jana Finna. |
| Narzędnik (z kim?) : Finnem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Finnem. |
| Miejscownik (o kim?) : Finnie |
| Nie rozmawiamy o Janie Finnie. |
| Wołacz (o!): Finnie |
| Mój drogi Janie Finnie. |
Nazwisko kobiety (pani) - FINNNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Finn |
| Autorką artykułu jest Ewa Finn. |
| Dopełniacz (kogo?) : Finn |
| Udałem się po poradę do Ewy Finn. |
| Celownik (komu?) : Finn |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Finn. |
| Biernik (kogo?) : Finn |
| Wszyscy lubią Ewę Finn. |
| Narzędnik (z kim?) : Finn |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Finn. |
| Miejscownik (o kim?) : Finn |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Finn. |
| Wołacz (o!): Finn |
| Mylisz się Ewo Finn! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - FINNRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Finnowie, depr. Finny |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Finnowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Finnów |
| Sprawa Ewy i Jana Finnów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Finnom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Finnom. |
| Biernik (kogo?) : Finnów |
| Ewę i Jana Finnów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Finnami |
| Z Ewą i Janem Finnami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Finnach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Finnach. |
| Wołacz (o!): Finnowie, depr. Finny |
| Ewo i Janie Finnowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - FINNNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Finn |
| To są siostry Ewa i Magda Finn. |
| Dopełniacz (kogo?) : Finn |
| Przed domem Ewy i Magdy Finn doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Finn |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Finn. |
| Biernik (kogo?) : Finn |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Finn. |
| Narzędnik (z kim?) : Finn |
| Wywiad z Ewą i Magdą Finn był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Finn |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Finn. |
| Wołacz (o!): Finn |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Finn! |
Wszystkie odmiany nazwiska FINN:
Finn, Finna, Finnowi, Finnem, Finnie, Finnowie, Finny, Finnów, Finnom, Finnami, Finnach,Zobacz nazwiska podobne do FINN:
FILIPIAK, FIJAŁKOWSKA, FILIPEK, FILIPOWICZ, FILIP, FIGURA, FIGIEL, FILIPCZAK, FILIPOWSKA, FICEK, FILA, FISZER, FIRLEJ, FIJOŁEK, FILIPKOWSKA,
Zobacz podział na sylaby słowa FINN
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
FINN
Zobacz anagramy i słowa z liter - FINN
Wybrane słowoderkaćczasownik niedokonanyodmiany:
derkałem, derkałam, derkałeś, derkałaś, derkał, derkała, derkało, derkaliśmy, derkałyśmy, derkaliście, derkałyście, ,...