Odmiana nazwiska - FLORKO
Odmiana przez przypadki nazwiska FLORKO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - FLORKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Florko |
| To jest Jan Florko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Florki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Florki. |
| Celownik (komu?) : Florce |
| Janowi Florce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Florkę |
| Nikt tam nie widział Jana Florkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Florką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Florką. |
| Miejscownik (o kim?) : Florce |
| Nie rozmawiamy o Janie Florce. |
| Wołacz (o!): Florko |
| Mój drogi Janie Florko. |
Nazwisko kobiety (pani) - FLORKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Florko |
| Autorką artykułu jest Ewa Florko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Florko |
| Udałem się po poradę do Ewy Florko. |
| Celownik (komu?) : Florko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Florko. |
| Biernik (kogo?) : Florko |
| Wszyscy lubią Ewę Florko. |
| Narzędnik (z kim?) : Florko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Florko. |
| Miejscownik (o kim?) : Florko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Florko. |
| Wołacz (o!): Florko |
| Mylisz się Ewo Florko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - FLORKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Florkowie, depr. Florki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Florkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Florków |
| Sprawa Ewy i Jana Florków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Florkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Florkom. |
| Biernik (kogo?) : Florków |
| Ewę i Jana Florków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Florkami |
| Z Ewą i Janem Florkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Florkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Florkach. |
| Wołacz (o!): Florkowie, depr. Florki |
| Ewo i Janie Florkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - FLORKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Florko |
| To są siostry Ewa i Magda Florko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Florko |
| Przed domem Ewy i Magdy Florko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Florko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Florko. |
| Biernik (kogo?) : Florko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Florko. |
| Narzędnik (z kim?) : Florko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Florko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Florko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Florko. |
| Wołacz (o!): Florko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Florko! |
Wszystkie odmiany nazwiska FLORKO:
Florko, Florki, Florce, Florkę, Florką, Florkowie, Florków, Florkom, Florkami, Florkach,Zobacz nazwiska podobne do FLORKO:
FLOREK, FLORCZAK, FLORCZYK, FLORKOWSKA, FLORKIEWICZ, FLORIAN, FLORCZUK, FLORIAŃCZYK, FLOR, FLORYSIAK, FLORCZYŃSKA, FLORECKA, FLORAS, FLORYN, FLORIANOWICZ,
Zobacz podział na sylaby słowa FLORKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
FLORKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - FLORKO
Wybrane słowodudnićczasownik niedokonanyodmiany:
dudniłem, dudniłam, dudniłeś, dudniłaś, dudnił, dudniła, dudniło, dudniliśmy, dudniłyśmy, dudniliście, dudniłyście, ,...