Nazwisko mężczyzny (pan) - FRANCUK |
---|
Mianownik (kto?) : Francuk |
To jest Jan Francuk. |
Dopełniacz (kogo?) : Francuka |
Na spotkaniu zabrakło Jana Francuka. |
Celownik (komu?) : Francukowi |
Janowi Francukowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Francuka |
Nikt tam nie widział Jana Francuka. |
Narzędnik (z kim?) : Francukiem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Francukiem. |
Miejscownik (o kim?) : Francuku |
Nie rozmawiamy o Janie Francuku. |
Wołacz (o!): Francuku |
Mój drogi Janie Francuku. |
Nazwisko kobiety (pani) - FRANCUKNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Francuk |
Autorką artykułu jest Ewa Francuk. |
Dopełniacz (kogo?) : Francuk |
Udałem się po poradę do Ewy Francuk. |
Celownik (komu?) : Francuk |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Francuk. |
Biernik (kogo?) : Francuk |
Wszyscy lubią Ewę Francuk. |
Narzędnik (z kim?) : Francuk |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Francuk. |
Miejscownik (o kim?) : Francuk |
Koleżanki plotkowały o Ewie Francuk. |
Wołacz (o!): Francuk |
Mylisz się Ewo Francuk! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - FRANCUKRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Francukowie, Francucy, depr. Francuki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Francukowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Francuków |
Sprawa Ewy i Jana Francuków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Francukom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Francukom. |
Biernik (kogo?) : Francuków |
Ewę i Jana Francuków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Francukami |
Z Ewą i Janem Francukami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Francukach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Francukach. |
Wołacz (o!): Francukowie, Francucy, depr. Francuki |
Ewo i Janie Francukowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - FRANCUKNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Francuk |
To są siostry Ewa i Magda Francuk. |
Dopełniacz (kogo?) : Francuk |
Przed domem Ewy i Magdy Francuk doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Francuk |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Francuk. |
Biernik (kogo?) : Francuk |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Francuk. |
Narzędnik (z kim?) : Francuk |
Wywiad z Ewą i Magdą Francuk był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Francuk |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Francuk. |
Wołacz (o!): Francuk |
Dzień dobry Ewo i Magdo Francuk! |
Zobacz podział na sylaby słowa FRANCUK
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa FRANCUK
Zobacz anagramy i słowa z liter - FRANCUK
eOdmiany.pl ©2024