Odmiana nazwiska - Fin
Zobacz też odmianę slowa FIN
Odmiana przez przypadki nazwiska Fin:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - Fin |
|---|
| Mianownik (kto?) : Fin |
| To jest Jan Fin. |
| Dopełniacz (kogo?) : Fina |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Fina. |
| Celownik (komu?) : Finowi |
| Janowi Finowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Fina |
| Nikt tam nie widział Jana Fina. |
| Narzędnik (z kim?) : Finem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Finem. |
| Miejscownik (o kim?) : Finie |
| Nie rozmawiamy o Janie Finie. |
| Wołacz (o!): Finie |
| Mój drogi Janie Finie. |
Nazwisko kobiety (pani) - FinNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Fin |
| Autorką artykułu jest Ewa Fin. |
| Dopełniacz (kogo?) : Fin |
| Udałem się po poradę do Ewy Fin. |
| Celownik (komu?) : Fin |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Fin. |
| Biernik (kogo?) : Fin |
| Wszyscy lubią Ewę Fin. |
| Narzędnik (z kim?) : Fin |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Fin. |
| Miejscownik (o kim?) : Fin |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Fin. |
| Wołacz (o!): Fin |
| Mylisz się Ewo Fin! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - FinRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Finowie, depr. Finy |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Finowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Finów |
| Sprawa Ewy i Jana Finów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Finom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Finom. |
| Biernik (kogo?) : Finów |
| Ewę i Jana Finów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Finami |
| Z Ewą i Janem Finami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Finach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Finach. |
| Wołacz (o!): Finowie, depr. Finy |
| Ewo i Janie Finowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - FinNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Fin |
| To są siostry Ewa i Magda Fin. |
| Dopełniacz (kogo?) : Fin |
| Przed domem Ewy i Magdy Fin doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Fin |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Fin. |
| Biernik (kogo?) : Fin |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Fin. |
| Narzędnik (z kim?) : Fin |
| Wywiad z Ewą i Magdą Fin był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Fin |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Fin. |
| Wołacz (o!): Fin |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Fin! |
Wszystkie odmiany nazwiska Fin:
Fin, Fina, Finowi, Finem, Finie, Finowie, Finy, Finów, Finom, Finami, Finach,Zobacz nazwiska podobne do Fin:
SERAFIN, FILIPIAK, FRĄCZEK, FRANKOWSKA, FIJAŁKOWSKA, FRĄCKOWIAK, FLIS, FILIPEK, FALKOWSKA, FLOREK, FLORCZAK, FILIPOWICZ, FRĄTCZAK, FURMAN, FILIP,
Zobacz podział na sylaby słowa Fin
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
Fin
Zobacz anagramy i słowa z liter - Fin
Wybrane słowo