Odmiana nazwiska - Furko
Zobacz też odmianę slowa FURKO
Odmiana przez przypadki nazwiska Furko:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - Furko |
|---|
| Mianownik (kto?) : Furko |
| To jest Jan Furko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Furki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Furki. |
| Celownik (komu?) : Furce |
| Janowi Furce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Furkę |
| Nikt tam nie widział Jana Furkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Furką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Furką. |
| Miejscownik (o kim?) : Furce |
| Nie rozmawiamy o Janie Furce. |
| Wołacz (o!): Furko |
| Mój drogi Janie Furko. |
Nazwisko kobiety (pani) - FurkoNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Furko |
| Autorką artykułu jest Ewa Furko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Furko |
| Udałem się po poradę do Ewy Furko. |
| Celownik (komu?) : Furko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Furko. |
| Biernik (kogo?) : Furko |
| Wszyscy lubią Ewę Furko. |
| Narzędnik (z kim?) : Furko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Furko. |
| Miejscownik (o kim?) : Furko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Furko. |
| Wołacz (o!): Furko |
| Mylisz się Ewo Furko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - FurkoRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Furkowie, depr. Furki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Furkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Furków |
| Sprawa Ewy i Jana Furków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Furkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Furkom. |
| Biernik (kogo?) : Furków |
| Ewę i Jana Furków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Furkami |
| Z Ewą i Janem Furkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Furkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Furkach. |
| Wołacz (o!): Furkowie, depr. Furki |
| Ewo i Janie Furkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - FurkoNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Furko |
| To są siostry Ewa i Magda Furko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Furko |
| Przed domem Ewy i Magdy Furko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Furko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Furko. |
| Biernik (kogo?) : Furko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Furko. |
| Narzędnik (z kim?) : Furko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Furko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Furko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Furko. |
| Wołacz (o!): Furko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Furko! |
Wszystkie odmiany nazwiska Furko:
Furko, Furki, Furce, Furkę, Furką, Furkowie, Furków, Furkom, Furkami, Furkach,Zobacz nazwiska podobne do Furko:
FURMAN, FURTAK, FURMANEK, FURMAŃSKA, FURMANIAK, FURMAŃCZYK, FURGAŁ, FURGAŁA, FURA, FURGA, FURMANKIEWICZ, FURTEK, FURMANIK, FURGOŁ, FURS,
Zobacz podział na sylaby słowa Furko
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
Furko
Zobacz anagramy i słowa z liter - Furko
Wybrane słowo