Nazwisko mężczyzny (pan) - GIURKO |
---|
Mianownik (kto?) : Giurko |
To jest Jan Giurko. |
Dopełniacz (kogo?) : Giurki |
Na spotkaniu zabrakło Jana Giurki. |
Celownik (komu?) : Giurce |
Janowi Giurce dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Giurkę |
Nikt tam nie widział Jana Giurkę. |
Narzędnik (z kim?) : Giurką |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Giurką. |
Miejscownik (o kim?) : Giurce |
Nie rozmawiamy o Janie Giurce. |
Wołacz (o!): Giurko |
Mój drogi Janie Giurko. |
Nazwisko kobiety (pani) - GIURKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Giurko |
Autorką artykułu jest Ewa Giurko. |
Dopełniacz (kogo?) : Giurko |
Udałem się po poradę do Ewy Giurko. |
Celownik (komu?) : Giurko |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Giurko. |
Biernik (kogo?) : Giurko |
Wszyscy lubią Ewę Giurko. |
Narzędnik (z kim?) : Giurko |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Giurko. |
Miejscownik (o kim?) : Giurko |
Koleżanki plotkowały o Ewie Giurko. |
Wołacz (o!): Giurko |
Mylisz się Ewo Giurko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - GIURKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Giurkowie, depr. Giurki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Giurkowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Giurków |
Sprawa Ewy i Jana Giurków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Giurkom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Giurkom. |
Biernik (kogo?) : Giurków |
Ewę i Jana Giurków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Giurkami |
Z Ewą i Janem Giurkami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Giurkach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Giurkach. |
Wołacz (o!): Giurkowie, depr. Giurki |
Ewo i Janie Giurkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - GIURKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Giurko |
To są siostry Ewa i Magda Giurko. |
Dopełniacz (kogo?) : Giurko |
Przed domem Ewy i Magdy Giurko doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Giurko |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Giurko. |
Biernik (kogo?) : Giurko |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Giurko. |
Narzędnik (z kim?) : Giurko |
Wywiad z Ewą i Magdą Giurko był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Giurko |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Giurko. |
Wołacz (o!): Giurko |
Dzień dobry Ewo i Magdo Giurko! |
Zobacz podział na sylaby słowa GIURKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa GIURKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - GIURKO
Wybrane słowopowlecczasownik dokonanyodmiany:
powlecz, powleczcie, powleczcież, powlecze, powleczecie, powleczemy, powleczeni, powleczenia, powleczeniach, powleczeniami, powleczeniem, ,...
eOdmiany.pl ©2024