Odmiana nazwiska - GRANKE
Odmiana przez przypadki nazwiska GRANKE:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - GRANKE |
|---|
| Mianownik (kto?) : Granke |
| To jest Jan Granke. |
| Dopełniacz (kogo?) : Grankego |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Grankego. |
| Celownik (komu?) : Grankemu |
| Janowi Grankemu dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Grankego |
| Nikt tam nie widział Jana Grankego. |
| Narzędnik (z kim?) : Grankem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Grankem. |
| Miejscownik (o kim?) : Grankem |
| Nie rozmawiamy o Janie Grankem. |
| Wołacz (o!): Granke |
| Mój drogi Janie Granke. |
Nazwisko kobiety (pani) - GRANKENazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Granke |
| Autorką artykułu jest Ewa Granke. |
| Dopełniacz (kogo?) : Granke |
| Udałem się po poradę do Ewy Granke. |
| Celownik (komu?) : Granke |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Granke. |
| Biernik (kogo?) : Granke |
| Wszyscy lubią Ewę Granke. |
| Narzędnik (z kim?) : Granke |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Granke. |
| Miejscownik (o kim?) : Granke |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Granke. |
| Wołacz (o!): Granke |
| Mylisz się Ewo Granke! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - GRANKERównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Grankowie, depr. Granke |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Grankowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Granków |
| Sprawa Ewy i Jana Granków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Grankom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Grankom. |
| Biernik (kogo?) : Granków |
| Ewę i Jana Granków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Grankami |
| Z Ewą i Janem Grankami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Grankach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Grankach. |
| Wołacz (o!): Grankowie, depr. Granke |
| Ewo i Janie Grankowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - GRANKENazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Granke |
| To są siostry Ewa i Magda Granke. |
| Dopełniacz (kogo?) : Granke |
| Przed domem Ewy i Magdy Granke doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Granke |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Granke. |
| Biernik (kogo?) : Granke |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Granke. |
| Narzędnik (z kim?) : Granke |
| Wywiad z Ewą i Magdą Granke był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Granke |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Granke. |
| Wołacz (o!): Granke |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Granke! |
Wszystkie odmiany nazwiska GRANKE:
Granke, Grankego, Grankemu, Grankem, Grankowie, Granków, Grankom, Grankami, Grankach,Zobacz nazwiska podobne do GRANKE:
GRANAT, GRANDA, GRANICA, GRANOSIK, GRANDYS, GRANIECZNY, GRANEK, GRANATOWSKA, GRANICZKA, GRANICZNA, GRANOWSKA, GRANECKA, GRANOSZEWSKA, GRANOS, GRANICKA,
Zobacz podział na sylaby słowa GRANKE
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
GRANKE
Zobacz anagramy i słowa z liter - GRANKE
Wybrane słowo