Odmiana nazwiska - GRUNKE
Odmiana przez przypadki nazwiska GRUNKE:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - GRUNKE |
|---|
| Mianownik (kto?) : Grunke |
| To jest Jan Grunke. |
| Dopełniacz (kogo?) : Grunkego |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Grunkego. |
| Celownik (komu?) : Grunkemu |
| Janowi Grunkemu dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Grunkego |
| Nikt tam nie widział Jana Grunkego. |
| Narzędnik (z kim?) : Grunkem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Grunkem. |
| Miejscownik (o kim?) : Grunkem |
| Nie rozmawiamy o Janie Grunkem. |
| Wołacz (o!): Grunke |
| Mój drogi Janie Grunke. |
Nazwisko kobiety (pani) - GRUNKENazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Grunke |
| Autorką artykułu jest Ewa Grunke. |
| Dopełniacz (kogo?) : Grunke |
| Udałem się po poradę do Ewy Grunke. |
| Celownik (komu?) : Grunke |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Grunke. |
| Biernik (kogo?) : Grunke |
| Wszyscy lubią Ewę Grunke. |
| Narzędnik (z kim?) : Grunke |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Grunke. |
| Miejscownik (o kim?) : Grunke |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Grunke. |
| Wołacz (o!): Grunke |
| Mylisz się Ewo Grunke! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - GRUNKERównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Grunkowie, depr. Grunke |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Grunkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Grunków |
| Sprawa Ewy i Jana Grunków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Grunkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Grunkom. |
| Biernik (kogo?) : Grunków |
| Ewę i Jana Grunków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Grunkami |
| Z Ewą i Janem Grunkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Grunkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Grunkach. |
| Wołacz (o!): Grunkowie, depr. Grunke |
| Ewo i Janie Grunkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - GRUNKENazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Grunke |
| To są siostry Ewa i Magda Grunke. |
| Dopełniacz (kogo?) : Grunke |
| Przed domem Ewy i Magdy Grunke doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Grunke |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Grunke. |
| Biernik (kogo?) : Grunke |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Grunke. |
| Narzędnik (z kim?) : Grunke |
| Wywiad z Ewą i Magdą Grunke był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Grunke |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Grunke. |
| Wołacz (o!): Grunke |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Grunke! |
Wszystkie odmiany nazwiska GRUNKE:
Grunke, Grunkego, Grunkemu, Grunkem, Grunkowie, Grunków, Grunkom, Grunkami, Grunkach,Zobacz nazwiska podobne do GRUNKE:
GRUNWALD, GRUNT, GRUND, GRUNER, GRUNAU, GRUNTKOWSKA, GRUNERT, GRUNDKOWSKA, GRUNTOWSKA, GRUNA, GRUN, GRUNDMAN, GRUNDAS, GRUNDMANN, GRÜNBERG,
Zobacz podział na sylaby słowa GRUNKE
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
GRUNKE
Zobacz anagramy i słowa z liter - GRUNKE
Wybrane słowokorsarzrzeczownikrodzaj:
męski osobowyodmiany:
korsarzom, korsarzami, korsarzach, korsarza, korsarzowi, korsarzem, korsarzu, korsarze, korsarzy, ,...