Nazwisko mężczyzny (pan) - GURKE |
---|
Mianownik (kto?) : Gurke |
To jest Jan Gurke. |
Dopełniacz (kogo?) : Gurkego |
Na spotkaniu zabrakło Jana Gurkego. |
Celownik (komu?) : Gurkemu |
Janowi Gurkemu dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Gurkego |
Nikt tam nie widział Jana Gurkego. |
Narzędnik (z kim?) : Gurkem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Gurkem. |
Miejscownik (o kim?) : Gurkem |
Nie rozmawiamy o Janie Gurkem. |
Wołacz (o!): Gurke |
Mój drogi Janie Gurke. |
Nazwisko kobiety (pani) - GURKENazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Gurke |
Autorką artykułu jest Ewa Gurke. |
Dopełniacz (kogo?) : Gurke |
Udałem się po poradę do Ewy Gurke. |
Celownik (komu?) : Gurke |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Gurke. |
Biernik (kogo?) : Gurke |
Wszyscy lubią Ewę Gurke. |
Narzędnik (z kim?) : Gurke |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Gurke. |
Miejscownik (o kim?) : Gurke |
Koleżanki plotkowały o Ewie Gurke. |
Wołacz (o!): Gurke |
Mylisz się Ewo Gurke! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - GURKERównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Gurkowie, depr. Gurke |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Gurkowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Gurków |
Sprawa Ewy i Jana Gurków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Gurkom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Gurkom. |
Biernik (kogo?) : Gurków |
Ewę i Jana Gurków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Gurkami |
Z Ewą i Janem Gurkami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Gurkach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Gurkach. |
Wołacz (o!): Gurkowie, depr. Gurke |
Ewo i Janie Gurkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - GURKENazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Gurke |
To są siostry Ewa i Magda Gurke. |
Dopełniacz (kogo?) : Gurke |
Przed domem Ewy i Magdy Gurke doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Gurke |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Gurke. |
Biernik (kogo?) : Gurke |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Gurke. |
Narzędnik (z kim?) : Gurke |
Wywiad z Ewą i Magdą Gurke był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Gurke |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Gurke. |
Wołacz (o!): Gurke |
Dzień dobry Ewo i Magdo Gurke! |
Zobacz podział na sylaby słowa GURKE
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa GURKE
Zobacz anagramy i słowa z liter - GURKE
Wybrane słowoFochrzeczownikrodzaj:
męski zwierzęcy
eOdmiany.pl ©2024