Nazwisko mężczyzny (pan) - HEPKE |
---|
Mianownik (kto?) : Hepke |
To jest Jan Hepke. |
Dopełniacz (kogo?) : Hepkego |
Na spotkaniu zabrakło Jana Hepkego. |
Celownik (komu?) : Hepkemu |
Janowi Hepkemu dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Hepkego |
Nikt tam nie widział Jana Hepkego. |
Narzędnik (z kim?) : Hepkem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Hepkem. |
Miejscownik (o kim?) : Hepkem |
Nie rozmawiamy o Janie Hepkem. |
Wołacz (o!): Hepke |
Mój drogi Janie Hepke. |
Nazwisko kobiety (pani) - HEPKENazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Hepke |
Autorką artykułu jest Ewa Hepke. |
Dopełniacz (kogo?) : Hepke |
Udałem się po poradę do Ewy Hepke. |
Celownik (komu?) : Hepke |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Hepke. |
Biernik (kogo?) : Hepke |
Wszyscy lubią Ewę Hepke. |
Narzędnik (z kim?) : Hepke |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Hepke. |
Miejscownik (o kim?) : Hepke |
Koleżanki plotkowały o Ewie Hepke. |
Wołacz (o!): Hepke |
Mylisz się Ewo Hepke! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - HEPKERównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Hepkowie, depr. Hepke |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Hepkowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Hepków |
Sprawa Ewy i Jana Hepków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Hepkom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Hepkom. |
Biernik (kogo?) : Hepków |
Ewę i Jana Hepków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Hepkami |
Z Ewą i Janem Hepkami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Hepkach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Hepkach. |
Wołacz (o!): Hepkowie, depr. Hepke |
Ewo i Janie Hepkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - HEPKENazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Hepke |
To są siostry Ewa i Magda Hepke. |
Dopełniacz (kogo?) : Hepke |
Przed domem Ewy i Magdy Hepke doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Hepke |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Hepke. |
Biernik (kogo?) : Hepke |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Hepke. |
Narzędnik (z kim?) : Hepke |
Wywiad z Ewą i Magdą Hepke był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Hepke |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Hepke. |
Wołacz (o!): Hepke |
Dzień dobry Ewo i Magdo Hepke! |
Zobacz podział na sylaby słowa HEPKE
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa HEPKE
Zobacz anagramy i słowa z liter - HEPKE
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024